مفهوم استندآپ کمدی چیست

در کمدی استند آپ دیوار چهارم همینگونه است و در حقیقت وجود خارجی ندارد و بازیگر و یا کمدین بدون واسطه به اجرای برنامه می‌پردازد. این اجرا می‌تواند در فضای باز؛ تماشاخانه؛ تلویزیون و حتی رادیو برگزار شود.

• دلبستگی‌های ژانر کمدی با گونه‌ی فانتزی

   

   

• مفاهیم: ژانر (Genre) چیست؟

مفهوم و محتوی کمدی ایستاده نیز بیان لطایف و جملات طنز اما در قالب مشکلات اجتماعی؛ خانوادگی و مسائل فراگیر است. به یاد داشته باشید در استندآپ کمدی هجو مرکزیت دارد اما پاکی و سرند شدن جملات و رفتار حرف اصلی است.

اصل اساسی در موفقیت یک استندآپ کمدی موجه بودن آنچه است که اجرا می‌شود. کمدین باید تمام همتش را مصروف این مهم کند که آنچه می‌گوید مقبول تماشاگر و خوشایند او باشد و در انتقال آرامش به او بکوشد.

تاریخچه استدآپ کمدی اگرچه از یونان شروع شده اما در انگلستان این سبک شکوفا می‌شود. تئاترهای محلی لندن و منچستر از اصلی‌ترین مکان‌هایی به شمار می‌آیند که در آنها در طی قرن هجدهم میلادی کمدی ایستاده اجرا می‌شده است. تاریخ مکتوب استندآپ کمدی در آمریکا نیز در طی قرن بیستم و در دهه سی بیشتر به چشم می‌آید.

کمدین‌های این گونه‌ی نمایشی عمدتا به دیگر مدیوم‌های نمایشی نظیر سینما و تلویزیون و رادیو نیز گرایش پیدا می‌کنند. بسیاری از بهترین بازیگران سینمای کمدی در طی سالهای 50 و 60 مانند باب هوپ؛ جک لمون و والتر ماتئو قبل از درخشش در سینما؛ از قابل ترین کمدین‌های سبک کمدی ایستاده بودند. در دهه‌های اخیر نیز رابین ویلیامز و جیم کری در این رابطه قابل ذکرند.

در واقع استندآپ کمدی یا شوخی‌پردازی روی صحنه گونه‌ای از کمدی است که در آن، اجراکننده بدون وجود دیوار چهارم و به‌صورت مستقیم با شنوندگان صحبت می‌کند. این کمدی معمولاً توسط یک نفر اجرا می‌شود. در این نمایش، کمدی‌گر با اجرای سریعی از داستان‌گویی، لطیفه و شوخی‌های کوتاه و گذرا و بداهه‌سازی‌هایی که جمع تماشاگران پذیرای آن‌ها باشند، به انتقال مضامین می‌پردازد. اجراکننده معمولاً سرنوشت مسائل و معضلاتی را که به‌طور بسیار مهم و جدی اجتماع کلی را درگیر خود ساخته به چالش می‌کشد، به این امید که باعث شگفتی و خندهٔ تماشاگران شود و مشکلات اجتماع را با لبخند تبدیل به آرامش کند.

این گونه ژانر از کمدی نخستین‌بار به شکل کارناوال‌های کوچک موزیکال میان سده‌های ۱۸ و ۱۹ در انگلستان به‌وجود آمد و پس از آن به روسیه و آمریکا رفت. از جمله هنرمندانی که اجرای استندآپ کمدی داشته‌اند می‌توان به جیم کری، مستر بین و رابین ویلیامز اشاره نمود.

بر خلاف یک بازیگر، یک کمدینی که کار استندآپ کمدی انجام می‌دهد فقط وابسته به استعداد خودش است و همه چیز به توانایی شخصی او برمی‌گردد. یک بازیگر معمولا دیالوگ دارد و یک تیم از بازیگران دیگر با او در نمایش همراه هستند و می‌تواند بر آن‌ها تکیه کند ولی شوی کمدی فقط روی یک فرد با استعداد او بر بداهه گویی و انجام کار‌های خنده‌آور تمرکز دارد. نمایش‌های کمدی اشکال مختلفی دارند. از دسته نمایش‌های کمدی می‌توان به تقلید صدا، بیان حوادث سرگرم کننده که ممکن است گاهی حتی یک داستان را تشکیل دهد، تعریف نمودن جوک و ... اشاره کرد. این نمایش‌ها را در تقریبا هر نقطه مانند باشگاه‌ها، کافه‌ها و گروه‌ها می‌توان انجام داد. این هنر رفته رفته دچار تغییرات بسیاری در نوع عملکرد شده است. این دلقک بازی‌ها از زمان واریته (Vaudeville) و زمان هنرمندان قدیمی مانند جورج برنز، باب هوپ و جک بنی آغاز شد. در دهه1960 و 70 نوازندگان جدید با یک رویکرد متفاوت این نمایش را ایفا می‌کردند. کمدی‌های جدید همواره یک پیام کمدی به همراه داشت. در این گونه کمدی‌ها محتوای سیاسی و موضعی به منظور بالا بردن مسائل اجتماعی و تغییر تفکر مردم استفاده می‌شد.