موسیقی از همان ابتدای خلقت انسان در طبیعت وجود داشته است. صداهای پرندگان، صدای آّب، صدای باد و .. باعث شد تا آدمی به فکر ساخت ادوات موسیقی بیفتد.
هندوستان یکی از قدیمی ترین فرهنگهای موسیقی دنیا را دارا می باشد. در وداس کتاب مذهبی و باستانی هندوها به موسیقی کلاسیک هندی به نام (marga) اشاره شده است.
قدیمی ترین و بزرگترین مجموعه ادوات موسیقی تاریخی در کشور چین پیدا شده و به سال های 7000 و 6600 پیش از میلاد مسیح برمی گردد. در بعضی منابع از اسلونی.
اسلوونی، مصر، ایران، یونان، ژاپن، آمریکای شمالی، حبشه، آلمان، ماداگاسکار از کشورهای دارای فرهنگ قدیمی در باب موسیقی هستند:
-هرمس خدای بازرگانی، سخنرانی ،مسافرت، ایزد موسیقی و خالق ساز چنگ در فرهنگ اسطوره ای یونان بود.
-در چین نیز یکی از پادشاهان به نام هائونک تی دستور داد با تقلید از پرندگان موسیقی اختراع شود.
-بنا به یک رسم قدیمی در ژاپن هنگام کسوف خورشید گفته می شود الهه خورشید قهر کرده و مردم سرود مخصوص برای بیرون آمدنش می خوانند.
-یکی از قبایل آمریکای شمالی بر این باورند که موسیقی از طرف یکی از خدایان به نام تسکانی پوکا مرحمت شده است که وی پلی با لاک پشت ها و نهنگ ها ساخته و در هنگام آواز خواندن و نوازندگی خورشید از روی آن بالا می آید.
-در افسانه های ژرمنی، یک موسیقی دان و آوازخواه به نام هایمدال شیپوری غول آسا دارد که آن را زیر شجره الحیات دفن کرده و هر گاه آن را به صدا درآورد روز قیامت آغاز خواهد شد و در آن روز همه خوانندگان و موسیقیدانان را در پناه خود خواهد گرفت.
برخی از فرهنگ ها دارای نمونه های خاصی از موسیقی خود هستند که قصد دارند صداهای طبیعی را تقلید کنند. در برخی موارد، این ویژگی مربوط به اعتقادات شمنیسم است.
یکی دیگر از علل احتمالی پیدایش موسیقی، طریقه حرف زدن کودکانه، ارتباطات صوتی و ژستی بین مادران و نوزادان است. این شکل ارتباطی شامل الگوهای دارای ملودی، ریتم و حرکت و همچنین ارتباط قصد و معنی است و در این گفتار شبیه موسیقی عمل می کند.
چارلز داروین طبیعیدان قرن نوزدهم و پدر زیستشناسی تکاملی، جزء اولین کسانی است که تلاش کرد دلیل علاقه بشر به موسیقی را توضیح دهد. وی در یکی از کتاب هایش با موضوع تئوری تکامل اشاره کرده که موسیقی مانند آواز پرندگان است، از این دیدگاه که موسیقی و آواز در پرندگان نر برای جذب جفت یا آوزاخوانی نر و ماده با هم و هشدار در زمان حضور دشمن کمک میکند.
بعدها توماس گیسمن، محقق دانشگاه زوریخ سوئیس، تئوری جالب دیگری ارائه کرد. او در کتابی اشاره نمود که چهار پستاندار ( از جمله برخی میمونهای لمور، میمونهای شبگرد هندی، میمونهای تی تی و میمونهای دراز دست) مانند برخی انسانها تک همسر هستند و در میان پرندگان نیز آوازخوانی دو نفری در گونههای تک همسر رخ میدهد. گیسمن در ادامه شرح می دهد آوازخوانی تا حدودی با سیر تکاملی تک همسری ارتباط دارد، اما علت و چگونگی آن هنوز مشخص نشده است.
اولین ساز موسیقی احتمالا صدای انسان بود که شامل مجموعه ای از صداها مانند آواز خواندن و صدای سوت زدن تا کلیک کردن، سرفه و خمیازه باشد. قدیمی ترین استخوان هایوئید نانوردانتیک شناخته شده با شکل انسان مدرن، متعلق به تاریخ 60،000 ساله است، که پیش از قدیمی ترین فلوت استخوان پالئولیتی حدود 20،000 سال کشف شد.
اولین ابزار آلات ریتمیک یا سازهای موسیقی به احتمال زیاد زدن دستها و پاها به هم، سنگها به هم یا چیزهای دیگری است که برای ایجاد ریتم مفید بودند.
باستانشناسان مبدا پیدایش سازهایی مانند طبل و نی را به اندوگونسها نسبت دادهاند. در آن زمان اندوگونسها در مناطقی که محیط رشد درختان نی و میان تهی بود زندگی میکردند و در هنگام وزش باد صدای خوشایندی از میان نیها میگذشت که این امر توجه آنها را به خود جلب کرد. همین موضوع باعث شد که برای اولین بار از ساز نی به عنوان یک آلت موسیقی استفاده کنند.
بعدها انسان های پیشین با دیدن کوبیدن منقار دارکوب ها به درخت و تقلید از آن سازهایی مانند طبل را ابداع کردند که بیشتر برای شکار و موارد اضطراری مورد استفاده قرار می گرفت. به تدریج طبل و نی با رقص و آواز برای شادی همراه شد.
موسیقی در ایران از زمان آمدن نژاد آریایی به وجود آمد و پس از آن در زمان هخامنشیان قبل از اسلام و پس از اسلام تا امروز در شکل های مختلف استفاده می شد.
آثار به جا مانده در تپه چغامیش دزفول را که در سالهای 1961–1966 میلادی، یافت شده بدون شک می توان از نخستین گروههای ارکستر جهان دانست. این مهرنگاره 3400 ساله بزم رامشگران را نشان میدهد. در این بزم باستانی، دستهای خنیاگر(نوازنده) دیده میشوند که هر کدام، به نواختن یک ساز مشغول هستند؛ نوازندهای «چنگ» و دیگری «شیپور» و آن دیگر «تنبک» مینوازد. حالت نواختن و نشستن این رامشگران، نشان میدهد که آنها، نخستین دسته خنیاگران(ارکستر) جهان هستند.
موسیقی در غرب به دورانهای مختلفی تقسیم می شود که در هر دوران ویژگیهای خاص خود را داشته است :
موسیقی قرون وسطی تا سال 1450 میلادی و قدیمیترین موسیقی است.
رنسانس به معنی تولد دوباره، سالهای 1450 تا 1600 را در بر میگیرد. مهمترین ویژگی موسیقی در این دوران گرایش به فرهنگ و آموزش است.
موسیقی این دوران از سالهای 1600 تا 1750 در نظر گرفته می شود. باروک واژه ای پرتغالی و به معنی مروارید است. این اصطلاح با سبک بسیار آراسته و پر زینت معماری و هنر قرن هفدهم مرتبط بوده است.
این دوران شامل سالهای 1750 تا 1810 میلادی می شود. کلاسیک در آن دوران به معنی عالیترین درجه بوده است.
واژهی رمانتیسم نخست برای توصیف نشانههای اندیشههای جدید در نقاشی و ادبیات استفاده میشد و پس از آن توسط موسیقیدانان به کار گرفته شد. موسیقی رمانتیسم از سال 1810 تا 1910 را در بر می گیرد.
در تاریخچه موسیقی، سالهای 1910 تا 1980 متعلق به موسیقی قرن بیستم بوده که در این دوران، با خلق تکنیکهای جدید به یکی از مهیجترین موسیقیها در تاریخ تبدیل شد.
“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”