• صفحه نخست
• ترومبون

ترومبون (trombone) نوعی ساز از خانواده سازهای بادی برنجی است. مانند تمام آلات موسیقی بادی برنجی، هنگامی که لب های نوازنده می لرزد موجب ایجاد ستون هوا در داخل دستگاه می شود و صدا ایجاد می‌شود.

تقریبا تمام ترومبونها یک مکانیسم اسلاید تلسکوپی ” telescoping slide mechanism ” دارند که طول چرخش را تغییر می دهد. بسیاری از مدل های ترومبون مدرن همچنین از یک دریچه دوار به عنوان وسیله ای برای پایین آوردن سطح دستگاه استفاده می کنند.

نام ترومبون از ایتالیائی می‌آید و به معنی «ترومپت بزرگ» است. ترومبون از دوره رنسانس در موسیقی مذهبی کلیساها به‌کار می‌رفت، ولی در آثار ارکستری چندان رایج نبود. لودویگ فان بتهوون با استفاده از این ساز در موومان آخر سمفونی پنجم خود آن را رایج کرد و بسیاری از آهنگسازان پس از وی در آثار خود نقشی به ترومبون دادند.

این ساز مانند ترومپت از لوله ای خمیده و به صورت استوانه ای تشکیل شده است و در انتها به ناقوس و (دهانی) ای فنجونی شکل ختم می شود.

اختلاف این ساز با ترومپت در مکانیسم به کار گرفته شدن ( لوله ی اضافی ) است که این نتیجه معمولا نه به وسیله ی دگمه و دریچه ، بلکه به وسیله ی لغزاندن یک قسمت از لوله در داخل قسمت دیگر آن تامین می‌شود. هرچه لوله در مجموع درازتر شود ، اصوات حاصل به ترتیب بم تر خواهد شد، لوله اضافی در هفت وضعیت مختلف می تواند قرار گیرد.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”