بانجو ساز زهی آفریقایی از چهار سیم تشکیل شده است که بعدها در امریکا پنج سیم و شش سیم این ساز نیز ساخته شد. این ساز دارای کاسهای گرد پوشیده شده از پلاستیک یا پوست حیوانات است. شکلهای ساده بانجو که با الهامگیری از سازهای آفریقایی مشابه ساخته شده بود، توسط آفریقاییها در آمریکای مستعمره رواج یافت. بانجو معمولاً در موسیقی کانتری، جاز، بومی ایرلندی، بلوگرس، و موسیقی آمریکایی آفریقاییتبار استفاده میشود.
بانجوهاي مدرن برگرفته از سازهايي است كه توسط بردگان غرب آفريقا در كارائيب در قرن هفدهم استفاده ميشد. اين ساز در مستندات آمريكاي شمالي در قرن هجدهم ديده ميشود و به تدریج از سال 1875 میلادی تا کنون، به صورت تجاري در دسترس قرار گرفت.
دليل نامگذاري اين ساز مشخص نيست ولی ممكن است كلمه بانجو برگرفته از كلمه Bami jo به زبان يوروبايي (يكي از اقوام افريقايي) به معناي «با من برقص» يا از كلمه mbanza كيمبوندويي (زبان رايج در آنگولا) گرفته شده باشد. برخي لغتشناسان بانجو را برگرفته از لهجه پرتغالي باندور (bandore) يا انگليسي كلمه اسپانيايي باندوريا (bandurria) ميدانند، هرچند برخي ديگر بانجو را برگرفته از اصطلاح آفريقايي براي چوب بامبو ميدانند كه در ساخت دسته (neck) ساز مورد استفاده قرار ميگرفت.
ساز بانزا (Banza) يك viuhela پرتغالي با پنج دسته سيم دوبل و دو سيم كوتاه است. ام بانزا (mbanza) يكي از سازهاي زهي آفريقايي است كه پس از بانزاي پرتغالي ساخته شده است. بانزا كاملاً مشابه بانجو است.
“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”