• صفحه نخست
• اثر موسیقی بر جنین و نوزاد

نوزادان در هفته شانزدهم در داخل رحم مادر به موسیقی واکنش نشان داده و آواز می خوانند. شنیدن اپرا می تواند در افزایش ضربان قلب کودک تاثیرگذار باشد؛ جنین در محیطی ساکت و تاریک به سر می‌برد و با شنیدن موسیقی به جنب و جوش می افتد.

جنین درون رحم مادر پس از چهار ماهگی به موسیقی واکنش نشان می دهد و حرکت های او نسبت به موسیقی قابل لمس هستند و به این ترتیب از دوران جنینی، انسان به موسیقی عکس العمل نشان می دهد.

نوزادان در هفته شانزدهم در داخل رحم مادر به موسیقی واکنش نشان داده و آواز می خوانند. 
تحقیقات به عمل آمده نشان می دهد آن ها می توانند آنچه را که در محیط رحم مادرشان می شنوند، پس از 12 ماه از تولد به خاطر آورند و در برابر آن واکنش نشان دهند.دکرت الکساندر لامونت در سخنرانی خود دربارۀ روانشناسی موسیقی در دانشگاه کله، می گوید:همیشه فکر می کردم رحم مادر جای بسیار شلوغ و پرتلاطمی است ولی در حقیقت محیطی بسیار ساکت است. بنابراین کودک باید قادر به شنیدن و احساس کردن صدای اطراف خود در خارج از رحم باشد. البته منظور از شنیدن، واکنش و تأثیری است که صداها و فرکانس بر روی جنین می گذارد.
در آزمایش های انجام شده روی یک خوانندۀ اپرا به نام کاترین سنگلتن، مشخص شد اپرا، ضربان قلب کودک را تغییر می دهد و این امر زمانی که ریتم موسیقی عوض می شود، کاملاً محسوس است. به همین دلیل استفاده از موسیقی های کلاسیک به خصوص موسیقی موتسارت تأثیر بسزایی بر کودک و جنین دارد.

دکتر لامونت عقیده دارد؛ اگر در سه ماه آخر بارداری از یک موسیقی مشخص ترجیحاً کلاسیک برای جنین استفاده شود، او در یک سالگی با شنیدن آن واکنش نشان می دهد و موسیقی را درک می کند.

نوزادان در روزهای اولیه زندگی خود نسبت به صداهای مختلف عکس العمل نشان می دهند. نوازد صداها را می شنود و نسبت به صداهای مختلف واکشن های متفاوتی دارد. اغلب به صداهای ریز با فرکانس بالا واکنش بیشتری نشان می دهد. شاید دلیل آن، حجم صوتی ایجاد شده و ظرافت اندام شنوایی نوزاد باشد که صداهای زیر را سریع و بهتر درک می کند.

او صداهایی با شدت بالا و اصوات ناگهانی را دوست ندارد و این صداها باعث ترس و دلهره اش می شود. اغلب نوزادان نوای خوش، آهنگ های ملایم پیانو و فلوت را می شنوند و احساس آرامش می کنند. ساده ترین و زیباترین موسیقی برای شیرخواران، لالایی مادر است. اکثر نوزادان و کودکان با شنیدن لالایی مادر به خواب می روند و این عمل به صورت واکنش شرطی در او به یادگار می ماند.

لالایی در واقع شعر- آهنگ های شفاهی سرزمین هاست، چرا که هیچ مادری آن ها را از روی نوشته نمی خواهند. لالایی و زمزمه آن را تمام مادران می دانند و بدون اینکه از زمینه شعر و آهنگ خارج شوند آن ها را به خوبی زمزمه می کنند. شاید بتوان گفت آن ها طیف های رنگارنگ از آرزوها، گلایه ها و نیایش های معصومانه مادران هستند که سینه به سینه از نسل های پیشین تا امروز بیان شده اند.
صدای زنگ دار و اسباب بازی های ریتمیک، نوزاد را تا مدتی به خود مشغول می کند و زمانی که نوزاد رنگ ها را به صورتی مبهم و سایه وار می بیند، گوش او به خوبی قادر است واکنش سریعی در برابر صداها نشان دهد. در مراحل مختلف رشد یک کودک، موسیقی به نوعی در شکل دهی شخصیت او اثر می گذارد. نخستین صداها به صورت گریه و خنده ظاهر می شود. همزمان با بزرگ تر شدن کودک او می تواند صداهایی شبیه به غان و غون به کمک حنجره خود بسازد کم کم با پی بردن به وجود دست های خود به اشیای دور و برش ضربه وارد می کند و از به صدا درآوردن آن ها احساس نشاط و شادمانی می کند. بدون شک تمام این علایم غریزی است و جلوگیری از این تظاهرات در آن ها ایجاد کمبود می کند. زیرا عشق به موسیقی با ما انسان ها متولد می شود.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”