گر چه گیتار به شکلی که امروزه آنرا میشناسیم ساز نسبتا جوانی است؛ تاریخچه آن به هزاران سال قبل بر میگردد.
ایرانیان، عبری ها و برخی اقوام کهن دیگر نیز دارای آلات موسیقی زهی بوده اند که توسط مضراب نواخته میشدند و در سال 711 یعنی در جریان اشغال اسپانیا توسط مورها، سازی به نام ربک وارد این سرزمین شد. طی سالهای بعد گیتار دستخوش تغیراتی شد تا اینکه بالاخره در اواخر قرن 18 به شکل امروزی آن که دارای 6 سیم میباشد درآمد. کمی قبلتر در قرن 17 گیتارهای متداول کوچکتر و دارای 4 یا 5 سیم بودند.
در اوایل قرن 19 شخصیتهای برجسته متعددی در اسپانیا و ایتالیا ظهور کردند که جهت معرفی گیتار به عنوان یک ساز ارکستری معتبر از هیچ کوششی دریغ نکردند.
مهمترین این افراد فرناندو سور بود که در سال 1778 در بارسلون اسپانیا متولد شد. سور که در سال 1839 درگذشت تمام زندگی خویش را صرف اجرای کنسرت، تدریس و همچنین ساخت صدها اثر با ارزش برای گیتار نمود. لقب او بتهوون گیتار است.
از دیگر شخصیتهای ممتاز و معاصر سور، دیونیزیو آگوادو بود. وی متولد سال 1784 در مادرید اسپانیا و متوفی به سال 1849 میباشد. قطعات کوتاه و تمرینهای جذاب متعددی از خود به جا گذاشته است.
دیگر شخصیتهای برجسته هم دوره با سور عبارتند از: فردیناندو کارولی، متیو کارکاسی و مایورو جولیانی .همه انها اساتیدی بودند که موجب استغنای گنجینه گیتار شدند .
متاسفانه پس از این دوره از محبوبیت گیتار کاسته شد و این عدم محبوبیت ادامه یافت تا اینکه سرانجام در اواخر قرن 19 به همت فرانسیسکو تارگا و اگوستین باریوس، گیتار دگر بار ارزشهای والای خود را بازیافت.
در قرن 20 هم راه این بزرگان توسط دو نفر ادامه یافت : میگویل لوبت و اندره سگوویا .
مخصوصا سگوویا که در طی 70 سال تلاش خستگی ناپذیر چنان اعتباری به گیتار بخشید که امروزه این ساز به یک ساز کلاسیک کاملا جدی بدل شده است.
از نوازندگان برجسته ی امروزه هم میتوان به نامهای زیر اشاره کرد:
آلیریو دیاز . جان ویلیامز . جولیان بریم . پپه رومرو و ...
گیتار نوعی سازهای زهی است که با پیک یا انگشت نواخته میشود. این ساز علاوه بر داشتن قدمت تاریخی قابل توجهی در قرن گذشته (چه از لحاظ ساختار خود ساز و چه از لحاظ تکنیکهای نوازندگی) هم گام با تحولات موسیقی غرب پیشرفت چشم گیری داشته. که این پیشرفت علاوه بوجود آوردن گونههای متفاوتی از این ساز، برای آن جایگاه ویژهای در موسیقی امروز جهان بوجود آوردهاست.
سیر تاریخی :
گیتار نتیجه تحول لوت در اروپا است. لوت نیز خود تحول یافته عود (به عربی العود=چوب) و بربط است. زریاب نامی عود را به اندلس آورد و از آن پس این ساز در اسپانیا و دیگر مناطق اروپا رایج شد.
در زمان حکومت اسلام در اروپا، این ساز توسط زریاب دارابگردی و چند تن از شاگردانش به آندلس برده شد.
در آن زمان به گیتار، کیتارا یا قیتارا میگفتند و نام کنونی آن برگرفته از همین نام است. در واقع وجود پسوند تار در نام گیتار میتواند موید این باشد که گیتار سازی ایرانی است.
زریاب در ابتدا در اسپانیا شروع به آموزش گیتار کرد. در آن زمان اسپانیاییها خود سبکی غنی به نام فلامنکو داشتند که با سازهایی از جمله کاستانت، کاخون با همراهی پالماس، بایلا (رقص فلامنکو) و کانته (آواز فلامنکو) نواخته میشد.
“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”