• صفحه نخست
• شناخت فیلیپو کلنداریو؛ مجسمه ساز گوتیک ونیز

فیلیپو کلنداریو، هنرمند و معمار، یک چهره قابل توجه در مجسمه سازی گوتیک ونیزی و معماری گوتیک، یک طراح تأثیرگذار در قرن چهاردهم ایتالیا بود، اگرچه تنها بخشی از یک ساختمان، کاخ دوج، ونیز، را می توان به او نسبت داد.

کاخ دوج (به ایتالیایی: Palazzo Ducale؛ ونیزی: Pałaso Dogal) کاخی است که به سبک گوتیک ونیزی ساخته شده است و یکی از دیدنی های اصلی شهر ونیز در شمال ایتالیا است. این کاخ محل اقامت دوژ ونیز، مقام عالی جمهوری سابق بود. در سال 1340 ساخته شد و در قرون بعدی توسعه و اصلاح شد. این موزه در سال 1923 تبدیل به موزه شد و یکی از 11 موزه ای است که توسط Fondazione Musei Civici di Venezia اداره می شود.

این کاخ برای اولین بار در قرن نهم ساخته شد، پس از آن بارها بازسازی شد و با طراحی و ساخت سالا دل ماگیور کانسیلیو در سال 1340 بود که ساختمان فعلی واقعاً شکل گرفت. کار بر روی هنر و طراحی گوتیک ساختمان تا سال 1420 ادامه یافت، عمدتاً تحت هدایت فیلیپو کالنداریو. او که یک مشاور محترم دولت بود، در بسیاری از پروژه‌های ساختمانی عمومی، درگیر تلاش مارینو فالیرو - پنجاه و پنجمین دوج ونیز - برای به دست گرفتن قدرت عالی شد و در سال 1355 توسط مقامات ونیزی به اعدام محکوم شد.

جانشین باسهجو

در سال 1292، دولت ونیزی تصمیم به بازسازی سالن کاخ دوژها به سمت ریودی پالازو گرفت و در طول دهه اول ترچنتو، سالا دلو اسکروتینو (که در آتش سوزی در سال 1577 ویران شد) ساخته شد. فیلیپو Calendario به عنوان معمار اصلی و مدیر مجسمه سازی زمانی که Sala del Maggior Consiglio سه دهه بعد در حال برنامه ریزی بود نام گرفت.

• که قبل از سال 1315 در مورانو متولد شد، ممکن است کار خود را به عنوان یک کشتی‌ساز آغاز کرده باشد. بر اساس سوابق، او به عنوان کاپواسترو (معمار استاد) کاخ دوژها در ونیز منصوب شد، در اواسط دوران حرفه‌ای. این کاخ برای قرن‌ها مقر حکومت ونیز بود و همچنین دارای دفاتر قضایی و اداری بوروکراسی بود. مرحله اول ساخت کاخ در دهه 800 آغاز شد و پس از آن بارها بازسازی و به آن اضافه شد. در حدود سال 1340 Sala del Maggior Consiglio کارهای ساختمانی عمده ای انجام داد و این کار تا حدود سال 1420 ادامه یافت. گمان می رود که Calendario سرستون های نمای کاخ را به راهنمایی آندره آ دا پیزا ساخته است. با این حال، مشخص است که این کاخ در دو مرحله متمایز در سال‌های بعد ساخته شده است - پنجره‌های قسمت شرقی نمای جنوبی اسکله در سطحی متفاوت از پنجره‌های قسمت غربی است.

سبک معماری کاخ دوج بی نظیر است. این معماری سبک گوتیک شمالی را با ویژگی های گوتیک ونیزی تطبیق می دهد. طاق‌های بلند، برج‌ها و برج‌های معماری گوتیک شمالی مستعد فرونشست بودند، بنابراین ونیزی‌ها تصمیم گرفتند سازه‌های چمباتمه‌ای بسازند، اما همچنان بسیاری از ویژگی‌های گوتیک معمولی و اغلب اغراق‌آمیز را در خود جای داده‌اند.

از آنجایی که خائنان از تاریخ سیاه شده بودند و تمام ارجاعات به زندگی و آثار آنها باید نابود می شد، امروزه ارجاعات بسیار کمی به Calendario یا آثار او وجود دارد. تنها ساختمانی که می‌دانیم او قطعاً روی آن کار می‌کرد، کاخ دوج، در کنایه‌ای غم‌انگیز بود تا محل اعدام او باشد. او را از ستونی از قصر آویزان کردند.

طراحی کاخ دوج

در پایان قرن سیزدهم، کاخ دوژ موجود در ونیز نیاز به بزرگ‌نمایی داشت. بازسازی در حدود سال 1340 آغاز شد، هرچند به دلیل طاعون چندین سال متوقف شد.

• توسط برخی منابع به عنوان اولین معمار یا حداقل یک همکار نسبت داده شده است. Calendario اولین بار در سال 1340 در سوابق رسمی ظاهر شد، زمانی که او به عنوان استاد دو قایق کوچک توصیف می شود که برای حمل سنگ برای ساخت و ساز استفاده می شد. تا سال 1341 صاحب پنج قایق شد. این باعث می‌شود که او نیز سنگ‌تراش باشد.

ساختمان جدید به سبک گوتیک ونیزی، کم ارتفاع و چمباتمه برای مقابله با شرایط بد زمین بود. با این حال، کاخ به طور قابل توجهی در دو فاز ساخته شده است و این به این دلیل است که در سال 1355، Calendario اجرا شد.

توطئه و اعدام

دوج جدید ونیز، مارینو فالیرو (انتخاب 1354)، جاه‌طلبی داشت که ارباب ونیز شود. با این حال، این توطئه فاش شد و توطئه گران دستگیر شدند. کالنداریو یکی از کسانی بود که به خیانت متهم شد و با رهبر توطئه برتوچیو اسرائیللو در 16 آوریل 1355 به اعدام محکوم شد. آنها هر دو از بالکن کاخ جدید به دار آویخته شدند، بنا بر گزارش ها با بند در دهانشان. پسر Calendario نیز در میان مردان مجرم بود و بعداً او نیز از ساختمان به دار آویخته شد.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”