• صفحه نخست
• شناخت اندی وارهول ؛ پدر « پاپ آرت » جهان

اندی وارهول

1928 - 1987

اندی وارهول با نام اصلی اندرو وارهول یکی از بنیانگذاران هنر پاپ در ایالات متحده در دهه 1950 بود.او مشهورترین چهره در هنر پاپ بود و ایده های نوآورانه ای داشت.

اندی در 6 آگوست 1928 در پیتسبورگ، پنسیلوانیا به دنیا آمد. او سومین فرزند یک خانواده مهاجر از اسلواکی بود. پدرش بنّا و مادرش گلدوزی بود. آداب و رسوم و آیین های خود را فراموش نکرده اند و همیشه بر اساس همین سنت ها زندگی کرده اند. وارهول در هشت سالگی به بیماری رقص مبتلا شد. یک اختلال نادر و گاهی کشنده که بر سیستم عصبی تاثیر می گذارد.

این بیماری چندین ماه به طول انجامید و وارهول در طی آن در بیمارستان بستری شد. در همین حین، مادرشوهر وارهول اولین درس های طراحی و نقاشی او را به او آموخت. این دوره از بیماری به دوره مورد علاقه وارهول تبدیل شد. وارهول عاشق فیلم و فیلم بود

وقتی وارهول 9 ساله بود، مادرش برای او دوربین خرید و به او توصیه کرد که این کار را انجام دهد.

وارهول در مدرسه ابتدایی هولمز تحصیل کرد و در همان زمان پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان هنر تجاری با کلاس های رایگان هنر از موسسه فناوری کارنگی در پیتسبورگ (دانشگاه کارنگی ملون کنونی) فارغ التحصیل شد. در سال 1942، وارهول پدرش را در سن 14 سالگی از دست داد. وارهول آنقدر ناراحت بود که حتی نتوانست در مراسم خاکسپاری پدرش شرکت کند. پدر وارهول به استعداد بی نظیر پسرش پی برد و تمام پس انداز خود را داوطلبانه برای فرستادن وارهول به کالج گذاشت.

در دهه 1960، او یک کارخانه کلاه در نیویورک اجاره کرد و آن را به یک استودیو تبدیل کرد، یک استودیوی نقره ای بزرگ که به Factory معروف است. کارخانه وارهول به سرعت به یکی از اولین مراکز فرهنگی در نیویورک تبدیل شد. این گیاه به مقصدی محبوب برای افراد مشهور و افراد مهم جامعه تبدیل شده است. او در کارخانه منحصر به فرد بودن و خلوص اثر هنری را از بین برد و شروع به تولید آثار هنری در سطح وسیع کرد. در این دوره بود که وارهول شروع به نقاشی غذاهای معروف آمریکایی مانند سوپ کمپبل و بطری های کوکاکولا کرد. یکی از مشهورترین آثار او سوپ کمپبل است که در سال 1962 نوشته شده است.

وارهول در طول زندگی و کار خود، ماتریالیسم و ​​سلبریتی را به طور همزمان ستایش یا تمسخر می کرد. وارهول در نقاشی های خود تصاویری از برندهای معروف و افراد مشهور را به اشتباه نمایش می داد و دیدگاه انتقادی خود را نسبت به فرهنگ احاطه شده توسط پول و افراد مشهور بیان می کرد. از سوی دیگر، وارهول تمام جنبه های فرهنگ آمریکایی را در زندگی واقعی می ستاید و این تمجید در تمرکز او بر کالاهای مصرفی، فرهنگ پاپ و دیدگاهش در مورد پول و شهرت مشهود است. چنین تمجیدی دقیقاً برعکس دیدگاه انتقادی وارهول است. او درباره این تضاد آشکار شغل و زندگی اش می گوید: «پول درآوردن هنر است، کار هنر است و شغل خوب بهترین هنر است». او همچنین به نوشتن ادامه داد و در سال 1967 اولین کتاب خود را با نام The Andy Warhol Index منتشر کرد.

داستان قتل

در سال 1968 وارهول توسط دشمنانش به شدت مجروح شد. وارهول توسط والری سولاناس فمینیست تندرو آمریکایی مورد حمله قرار گرفت و از ناحیه قفسه سینه زخمی شد. والریا اغلب برای وارهول کار می کرد و انجمنی به نام SCUM یا انجمن تکه تکه مردانه تشکیل داد که تنها عضو آن بود و چون وارهول از استفاده از متن کار خود ناراضی بود، از آن رنجید. وقتی روز بعد دستگیر شد، والری دلیل قتل وارهول را اینگونه توضیح داد: «او کنترل کامل زندگی من را در دست داشت. این تنها راه خلاص شدن از شر آن بود.» توطئه قتل شکست خورد. اما او صدمات زیادی به وارهول وارد کرد. او چندین بار در بیمارستان نیویورک بستری شد و تحت چندین عمل جراحی قرار گرفت، وارهول وحشتناک بود و این آغازی بود برای انزوا و ترس از جامعه که تا پایان عمر او را در برگرفت. برخی معتقدند که پس از این قتل، هنر وارهول رو به زوال نهاد.

مرگ

وارهول در اواخر عمرش از مشکلات کیسه صفرا رنج می برد و در فوریه 1987 در بیمارستانی در نیویورک بستری شد و تحت عمل جراحی قرار گرفت. تخلیه کیسه صفرا موفقیت آمیز بود و به نظر می رسید که وارهول در حال بهبودی است. اما اندکی بعد عوارض این عمل ظاهر شد که منجر به نارسایی قلبی شد. وی در 31 بهمن 1366 در سن 58 سالگی دار فانی را وداع گفت. هزاران نفر برای مراسم یادبود این هنرمند در کلیسای سنت پاتریک نیویورک تجمع کردند.

سبک

جنبش پاپ آرت در دهه‌های 1950 و 1960 به اوج خود رسید و جنجال‌های زیادی را هم در بریتانیا و هم در ایالات متحده ایجاد کرد. اما زبان عامیانه از نظر هنر پاپ چیست؟ هنر پاپ یک هنر عامه پسند است، هنری که برای همه اقشار اجتماعی تعریف شده است و برای هر عضوی از هر طبقه اجتماعی با پایین ترین سطح سواد به راحتی قابل درک است. کمیک یک نمونه واضح و کلی از هنر پاپ است، حتی یک فرد بی سواد که با دیدن تصاویر کتاب های مصور کمی از طرح داستان می داند.

پاپ آرت هنری کم و بیش انقلابی و ضد آکادمیک بود که در اواسط قرن بیستم ظهور کرد. اگرچه آثار اندی وارهول در طول زندگی اش با انتقادات زیادی مواجه شده است، اما به یکی از بحث برانگیزترین آثار هنری تبدیل شده است. در حال حاضر، بزرگترین موزه جهان که به این هنرمند اختصاص یافته، موزه اندی وارهول در پیتسبورگ، پنسیلوانیا است.

با فکر خواهید دید که فروشگاه های زنجیره ای و موزه ها بسیار شبیه هم هستند! به تدریج، این بدان معناست که هنر باید به طور یکسان برای همه اقشار جامعه قابل دسترسی باشد، نه فقط برای یک لایه خاص، یک لایه خاص که هیچکس از آن اطلاعی ندارد. آنها این هنر را درک می کنند یا فقط سرشان را به نشانه تشویق تکان می دهند.تکنیک های زیادی از فیلم Silk Screen وارهول، اما چرا او این تکنیک را برای کار خود انتخاب کرد؟ وارهول می خواهد بگوید همانطور که کوکاکولا فقیر و غنی یکی است، آثار او می تواند در دست همه اقشار باشد و با این تکنیک سرعت انتشار افزایش می یابد. هیچ تفاوتی بین آثار منتشر شده وجود ندارد.

وارهول همچنین پرتره هایی از افراد مشهور می کشید. پرتره های وارهول به اندازه آثار دیگرش نوآورانه بود.

معروف ترین پرتره های وارهول مرلین مونرو، الیزابت تیلور و میگ جگر بودند. این پرتره ها هم نقدهای مثبت و هم منفی دریافت کردند. وارهول مأمور شد تا پرتره های دیگر افراد مشهور و مشاهیر را بکشد. پرتره معروف "هشت الویس" در سال 2008 به قیمت 100 میلیون دلار فروخته شد و به یکی از گران ترین نقاشی های تاریخ جهان تبدیل شد.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”