• صفحه نخست
• شیوه تولید صدا (فیزیک صوت)

اولین ماده ای که موسیقی دانان برای خلق اثر موسیقیایی از آن استفاده می کنند صوت است. صوت یک پدیده فیزیکی است. هیچ صوتی بدون حرکت ایجاد نمی‌شود و تولید صدا در اثر ارتعاشات موجی یک جسم اتفاق می‌افتد. و این امواج به هوا و سپس به گوش ما منتقل می شود و ما می توانیم صداها را بشنویم.
مشخصه های امواج صوتی عبارتند از: (فرکانس . طول موج . دامنه . شیوش)
اکثر این مشخصه ها به فیزیک و علم آکوستیک مربوط هستند.
اصطلاح های صوتی نیز عبارتند از: فراصوت، فروصوت، زبرصوت.

فرکانس (بسامد):
سیم یک ساز را تصور کنید در حالت اولیه ثابت و بدون حرکت می باشد. با اولین ضربه ای که به آن وارد کنیم به حرکت می افتد. سیم در بالا و پایین نقطه اولیه اش به حرکت ارتعاشی در می آید و تولید صدا می کند. در فیزیک به تعداد این ارتعاشات (حرکت های رفت و برگشتی) در واحد زمانی مشخص فرکانس یا بسامد می گویند. ما واحد زمانی را یک ثانیه فرض می کنیم. در این صورت به تعداد ارتعاشات یک جسم در یک ثانیه فرکانس یا بسامد می گوییم.
واحد فرکانس هرتز (hertz) می باشد و با نشانه hz نشان داده می شود. به این ترتیب اگر یک سیم (یا هر جسم مرتعشی) در یک ثانیه 200 بار نوسان کند می گوییم: فرکانس (بسامد) آن hz 200 است.
هر چقدر بسامد صدا بیشتر باشد صدا زیرتر است و هر چقدر بسامد کمتر باشد صدا بم تر است. در واقع هر چقدر تعداد ارتعاشات یک جسم در ثانیه بیشتر باشد صدا زیرتر است و هر چقدر ارتعاشات یک جسم در ثانیه کمتر باشد صدا بم تر است.

شیوه تولید صدا (فیزیک صوت)- پهنه شنوایی انسان
گوش هیچ موجودی قادر به شنیدن همه صداها (از بم ترین صدا تا زیرترین صدا) نمی باشد. در واقع هر موجودی محدوده شنوایی خاصی برای خودش دارد. انسان ها نیز قادر نیستند صداهای بم‌تر از 20 هرتز و زیرتر از 20000 هرتز را بشنوند. البته پهنه شنوایی تقریبی است و بسته به سن و نژاد افراد متفاوت است.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”