• صفحه نخست
• دف

دَف، یکی از سازهای کوبه‌ای در موسیقی ایرانی است که شامل حلقه‌ای چوبی است که پوست نازکی بر آن کشیده‌اند و با ضربه‌های انگشت می‌نوازند. دف ایرانی شبیه به ساز دایره و کمی بزرگتر از آن و با صدایی بم‌تر است. دف حلقه‌ای از جنس چوب می‌باشد که عرض آن حدود 5 تا 7 سانتی‌ متر و قطر آن از 25 تا 40 سانتی‌ متر است. بر روی سطح این ساز، پوست کشیده شده و داخل جدار چوبی آن حدود 40 حلقه‌ی فلزی قرار دارد. این حلقه‌ها با فواصل مساوی صدایی زنگ‌ گونه تولید کرده به همراه صدای اصلی ساز حالت دلنشینی را به وجود می‌آورد. در گوشه‌ای از جدار چوبی دف، سوراخی تعبیه شده که نوازنده برای نگه‌داشتن ساز به هنگام اجرا انگشت شست خود را درون آن می‌گذارد و با بقیه‌ انگشتان هر دو دستش بر روی سطح پوستی ساز می‌کوبد. نوازنده در هنگام نواختن با تکان‌هایی که به ساز می‌دهد سبب لرزش حلقه‌های آویزان در جدار داخلی آن می‌گردد و از این طریق صدای زنگ‌وار به همراه کوبش پوست به وجود می‌آورد. هیچ‌یک از صداهای تولید شده در این ساز، ارتفاع معینی ندارند.

ضربه هایی که در دف نوازی استفاده می‌‌شود : ضربه تم (TOM)، ضربه بک و ضربه چپ

اجزای دف

کلاف اصلی

پوست

حلقه‌ها

گل میخ‌ها

دف دارای دو گونه کمانه است:

کمانه یک کمه

کمانه دوکمه

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”