یازده واقعیت که شاید راجع به میکروفن های Neumann نمی دانستید

اگرچه کمپانی های زیادی در صنعت صدای حرفه ای وجود دارند که تاثیر بسزایی روی تولید قطعات موسیقی گذاشته اند، اما شاید نام کمپانی Neumann را باید در بالای این لیست قرار داد. اگر موافق نیستید این مقاله را تا انتها بخوانید و خودتان قضاوت کنید. این برند افسانه ای از همان ابتدای پیدایش صنعت ضبط وجود داشته است. علاوه بر این، محصولات این کمپانی معمولا اولین چیزی هستند که وقتی به کلمه ی میکروفن فکر می کنیم به ذهن می آیند. جورج نومن (تلفظ کلمه ی Neumann به انگلیسی: نیومن، به آمریکایی: نومن و به آلمانی: نویمن می باشد) این کمپانی را در سال ۱۹۲۸ تاسیس کرد و این یعنی تاریخی ۹۰ ساله پشت نام این برند نهفته است. این کمپانی خیلی چیزها را ابداع کرده که امروزه در صنعت صدا بسیار مورد استفاده قرار می گیرند.

۱- میراث آلمانی

خیلی ها نمی دانند که کمپانی Sennheiser برای بیش از سی سال است که مالک برند Neumann می باشد. زمانی که جورج نومن در سال ۱۹۷۶ فوت کرد، کمپانی نومن به کار خود ادامه داد اما نبود جورج باعث شد این کمپانی در توسعه و مسیری که برای محصولات جدید خود داشت به مشکل بخورد. خانواده ی نومن در سال ۱۹۹۱ کمپانی را به سنهایزر فروخت. این اتفاق دوران تازه ای را در توسعه ی محصولات نومن ایجاد کرد.

۲- روابط دوستانه

اگرچه در دوره ی پس از جنگ جهانی دوم اروپا رقابت، واقعیتی در اقتصاد بود اما نام های مطرح در صنعت میکروفن با هم رقابت نداشتند و رابطه ی دوستانه ای میان آن ها وجود داشت. پروفسور فریتز سنهایزر خیلی اوقات نزد جورج نومن میرفت و تفکراتش را با او در میان می گذاشت. یوجین بیر (Eugen Beyer موسس کمپانی بیرداینامیک) یکی از دوستان نزدیک جورج نومن بود. زمانی که جورج نومن با خانواده اش به هایلبرون آلمان نقل مکان کرد، یوجین بیر به او در پیدا کردن خانه کمک کرد.

۳- سودآورترین محصول Neumann

جورج نومن افرادی مانند توماس ادیسون و الکساندر گراهام بل را الگوهای خود می دانست. جای تعجبی نیست که جورج به شاخه های بسیاری از الکترونیک علاقه مند بود و زمانی که پسرش یک باتری شکسته پیدا کرد، جورج فورا شروع به کار کردن روی آن کرد.
پس از آن، جورج تکنیکی را توسعه داد که موجب میشد بتواند باتری هایی کاملا محکم و مهر و موم شده را تولید کند. این پیشرفت یک حرکت انقلابی در تمام حوزه های صنعت الکترونیک به حساب می آید. جورج نومن با استفاده از آن ها توانست سلول های Stabilyt را تولید کند که دقیقا ۱٫۵ ولت را به هر سلول انتقال می دهد تا تیوب هایی که در میکروفن به کار رفته اند عاری از نویز باشند.

۴- ارتباطات کمپانی

ارتباط بین Neumann، Telefunken و Microtech Gefell ممکن است گیج کننده باشد. Telefunken پخش کننده ی میکروفن های Neumann در ایالات متحده بود اما روی میکروفن U 47 از لوگوی خودش استفاده کرد. دلیلی که Neumann اجازه ی چنین کاری را داد این بود که قراردادی که با Telefunken امضا کرده بود موجب میشد Neumann از پرداخت هزینه های لایسنس تیوب VF14 که در این میکروفن به کار رفته بود معاف شود، پس این قرارداد به نفع Neumann بود. وقتی Telefunken تصمیم به توقف تولید این تیوب گرفت، ارتباط این دو کمپانی از هم پاشید.
ارتباط Neumann با Gefell حتی پیچیده تر هم می شود. در سال ۱۹۴۳ و در خلال جنگ جهانی، بر اثر اصابت بمب، کارخانه ی Neumann ویران شد و جورج نومن تصمیم گرفت کارمندان و تجهیزات باقی مانده را به روستای کوچک Gefell در آلمان مرکزی منتقل کند. زمانی که این کمپانی در برلین از نو تاسیس شد، کارخانه ی Gefell به تولید قطعات برای Neumann ادامه داد تا این که ساخت دیوار برلین مانع از ادامه ی کار آن ها شد. از آن زمان به بعد دیگر هیچ ارتباطی بین این دو کمپانی شکل نگرفت.

۵- شماره ی محصولات، نام ها و نشان ها

محصولات اولیه ی Neumann بر اساس سال تولید نامگذاری می شدند. مثلا توسعه ی میکروفن U 47 در سال ۱۹۴۷ آغاز شد و میکروفن های M 49 و M 50 هم با همین فرمت نامگذاری شده اند. میکروفن U 67 در ابتدا نامش U60 بود چرا که در سال ۱۹۶۰ ساخته شده بود ولی یک نفر تصمیم گرفت نام آن را U 67 بگذارد چون فکر میکرد به این شکل ارتباطی با نام میکروفن افسانه ای U 47 برقرار می شود و این موضوع می تواند به مارکتینگ محصول جدید کمک کند؛ پس از یونیت بیست و یکم به بعد نام این میکروفن به U 67 تغییر پیدا کرد.
حرف K در میکروفن های سری KM نشانه ی کلمه ی آلمانی kleine به معنای کوچک است که به دیافراگم کوچکی که در این میکروفن ها استفاده شده اشاره دارد. به علاوه، آخرین عدد در بیشتر میکروفن هایی که پس از سال ۱۹۶۴ تولید شدند نشانه ی الگوی قطبی می باشد که عدد ۳ نشانه ی الگوی قطبی چند جهته، عدد ۴ نشانه ی کاردیود و عدد ۵ نشانه ی سوپر کاردیود است.

۶- تعدادی از اولین ها

صنعت های در حال رشد ضبط و رادیو نیاز به سورس های ورودی بهتری داشتند، چرا که کیفیت در این صنعت ها بهبود پیدا کرده بود. اولین میکروفن Neumann میکروفن CMV 3 بود که برای آن شرایط ایده آل بود. صنعت ضبط حول میکروفن های داینامیک، moving-coil و میکروفن های carbon graphite–style می چرخید. Neumann متودی را به کار برد که از المنت های کم تراکم (در ابتدا با ترکیب طلا و کلوئید و سپس استفاده از PVC) استفاده می کرد و سپس در یک میدان مغناطیسی، معلق میشد. این المنت کم تراکم موجب میشد هم جزئیات بیشتری در صدا ایجاد شود و هم پاسخگویی میکروفن در بخش فرکانس های بالا بیشتر شود. بدنه ی بزرگ و استوانه ای این میکروفن، منبع تغذیه، قطعات الکترونیکی و تیوب را در بر میگرفت.
میکروفن CMV 3 از همان ابتدای عرضه در سال ۱۹۲۸ به استانداردی در حوزه های ضبط و برودکست تبدیل شد و تا تقریبا ۲۰ سال بعد که Neumann میکروفن انقلابی دیگری را پس از جنگ جهانی دوم عرضه کرد، موفق به حفظ جایگاهش شد.

میکروفن U 47 اولین میکروفن چند الگویی بود و دو سال پس از آن میکروفن M 49 عرضه شد که اولین میکروفنی بود که امکان کنترل ریموت الگوی پیکاپ را فراهم می کرد. این قابلیت ها با ترکیب هوشمندانه ی بیش از یک المنت در این میکروفن ها میسر میشد که نتیجه ی آن بالا رفتن کارایی میکروفن ها بود.
تولید میکروفن U 47 به دلیل این که کمپانی Telefunken دیگر تیوب های مورد نیاز آن را تولید نکرد، متوقف شد، اما Neumann در سال ۱۹۶۹ میکروفن U 47 FET را به بازار عرضه کرد تا جای خالی مدل تیوب را پر کند. این میکروفن روی وکال گروه هایی مانند A-ha، گیتار گروهAC/DC و صدها ترک kick drum مورد استفاده قرار گرفت که نشان از کارایی بالای این میکروفن دارد.

یکی دیگر از اولین هایی که Neumann رقم زد، توسعه ی میکروفن های استریو بود. میکروفن استریوی SM 2 تا دهه ها هیچ رقیبی در بازار نداشت.

۷- فانتوم پاور و جاگذاری میکروفن

عرصه ی رو به رشد فیلم و تلویزیون در دهه ی ۱۹۵۰ میکروفن های کوچک تری را می طلبید که از دید بینندگان خارج باشند. یکی از چالش های بزرگ آن زمان این بود که منبع تغذیه ای که برای میکروفن های کاندنسر ضروری بود در این فرمت کوچک جای نمی گرفت.
مهندسان کمپانی Neumann در حقیقت کسانی بودند که فانتوم پاور را توسعه دادند و توانستند کاری کنند که کنسول یا پری امپ میکروفن بتواند قدرت مورد نیاز میکروفن را فراهم کند. این استاندارد به این دلیل “فانتوم پاور” نام گرفت که طراحی آن، ولتاژ را در همان پتانسیل سیگنال صوتی نگه می داشت و موجب میشد منبع تغذیه هم عاری از نویز باشد و هم از دید بینندگان خارج شود (به همین دلیل کلمه ی فانتوم _phantom به معنای روح_ به آن اطلاق شد). این استاندارد جایگزین استاندارد AB شد اما شما هنوز هم می توانید میکروفن هایی از Neumann را پیدا کنید، مانند KM 76 یا KM 73، که برای استاندارد AB طراحی شده اند. عدد ۷ در مدل های KM 73 و KM 76 به استاندارد AB اشاره دارد.

۸- طرز فکر متفاوت

کمپانی Neumann هیچوقت از تجربه ی چیزهای جدید هراس نداشته است. میکروفن M 50 (و میکروفن های M 150 و TLM 50 که پس از آن معرفی شدند) شیوه ی بسیار متفاوتی را در طراحی دیافراگم پیاده کردند. قسمت طلایی المنت روی یک کُره ی اکریلیک پراکنده شده بود (در طراحی های قدیمی به جای کره از یک شکل سکه مانند استفاده میشد). این شیوه باعث قفل شدن میکروفن در یک الگوی پیکاپ چند جهته می شود و علاوه بر آن، برخلاف المنت های قدیمی، موجب می شود پاسخگویی فرکانس های بالا آهسته تر بالا برود. تمام این عوامل در کنار هم باعث شد این میکروفن ها صدای طبیعی تری داشته باشند و برای ضبط های ارکسترال ایده آل شوند.

۹- حتی Neumann هم نتوانست با میکروفن های کوادرو فونیک موفق باشد

در سال ۱۹۷۲، نومن میکروفن استریوی SM 69 را با اضافه کردن دو المنت اضافه و امپلی فایر تغییر داد و میکروفن QM 69 را به وجود آورد. این میکروفن کوادرو فونیک موفقیتی برای کمپانی در بر نداشت. Ernst Weiss که آن زمان در کمپانی نومن کار میکرد اذعان کرد که ” Neumann در سال های اخیر شکست های کمی را تجربه کرده اما میکروفن کوادرو فونیک قطعا یکی از این شکست هاست.”

۱۰- Neumann کنسول هم ساخت؟

کمپانی Neumann از اوایل دهه ی ۱۹۶۰ شروع به ساخت کنسول های میکس کرد که البته در ادامه ی همین دهه تصمیم گرفت تمام تمرکزش را روی بیزینس اصلی خود، یعنی تولید میکروفن بگذارد.
این کمپانی یک سری کاملا ماژولار از کنسول کارتریج ها را در سری N5000 ساخت که به کاربر اجازه می داد کاملا کنسول خودش را طراحی کند. جالب است بدانید این کمپانی اولین کنسول آنالوگ خود که به صورت دیجیتالی کنترل میشد را در سال ۱۹۸۴ در سالن تئاتر Schiller Theater نصب کرد. نام این کنسول Premiere گذاشته شد و قابلیت های automation و ذخیره سازی قابل توجهی را ارائه میداد.

۱۱- Stereo Matching

Neumann میکروفن هایش را استریو مَچ نمی کند؛ دلیلش این نیست که Neumann علاقه ای به درآمدزایی از این سرویس نداشته باشد، بلکه تنها دلیلش این است که Neumann از پیش تمام میکروفن هایش را با تلرانس مثبت یا منفی یک دسی بلی تولید می کند، در صورتی که کمپانی های دیگری که برای چنین سرویسی پول دریافت می کنند میکروفن هایشان را در حدود مثبت یا منفی سه دسی بل مَچ می کنند. پس شما هر دو میکروفنی که از Neumann انتخاب کنید می توانند به عنوان جفت استریو استفاده شوند.

در پایان این مقاله جا دارد بگوییم که مهمترین نکته در رابطه با این کمپانی تعداد میکروفن هایی است که Neumann در گذشته تولید کرده و هنوز هم در حال تولید هستند. مدل هایی مانند U 87 هنوز هم با همان مشخصاتی که ۵۰ سال پیش عرضه شدند در حال تولید هستند و هنوز هم قیمت بالایی دارند.
دلایلی زیادی وجود دارد که باعث گران بودن میکروفن های Neumann می شود، اما محصولات این کمپانی ابزارهایی ضروری برای ساخت موزیک های حرفه ای در دهه های گذشته بوده اند.