• صفحه نخست
• سیسیلی براون؛ نقاش بریتانیایی

خلاصه ای از سیسیلی براون

سیسیلی براون ممکن است برای یک مکان راحت در صحنه هنری لندن قانع شود که در آن کاملاً در خانه بوده است. درست زمانی که او در حال پایان دادن به تحصیلات خود در مدرسه هنر بود، هنرمندان جوان بریتانیایی مرسوم، مد روز، نشان خود را نشان می دادند. در عوض، براون، مانند هنرمندان مشتاق بی‌شماری قبل از او، لندن را به مقصد نیویورک ترک کرد. افزایش شهابی او به شهرت جهانی هنر شامل امضای قرارداد با یکی از معتبرترین گالری های جهان بود: گاگوسیان. براون بیشتر به خاطر تولید بوم‌های بزرگ با رنگدانه و ترکیب مضامین صریح جنسی معروف است. کار او اغلب با کار فوق ستاره اکسپرسیونیسم انتزاعی، ویلم دی کونینگ، مقایسه می شود که براون به شدت آن را تحسین می کرد. در حالی که تصاویر دو کونینگ از زنان اغلب به‌عنوان عینیت‌بخش زنان و حتی خشونت‌آمیز در نظر گرفته می‌شوند، کار براون به‌عنوان کاهش فمینیستی از دو کونینگ توصیف شده است.

حذف تبلیغات

دستاوردهای

ژانر گروتسک در نقاشی تا حد زیادی تحت سلطه هنرمندان مردی مانند فرانسیس بیکن و گیلبرت و جورج و تصاویر جنسی جنسی آنها از زنان بود. سیسیلی براون یکی از پیشروان در گسترش این ژانر برای در بر گرفتن آثار نقاشان زن بود. در تصویرهای براون از موضوعات جنسی صریح، گروتسک علیرغم تجملات گاه متناقض مواد او - رنگ به شدت اعمال شده و بوم سخاوتمندانه لاک شده - غالب است. تجملات خود گویا، ناراحت کننده و درونی است و تأیید می کند که موضوع یک اثر معین معمولاً برای ایجاد مزاحمت بیننده در نظر گرفته شده است.

از برخی جهات، تصور می شود که براون حرفه خود را با موفقیت بر روی میراث یا، به طور کمتر مثبت، بقایای اکسپرسیونیست های انتزاعی مرد بنا کرده است. او تمایلات جنسی را با احساسات و دافعه مساوی به سخره می گیرد و آنچه را که از آن به عنوان "ایده های پست در مورد بدن، ارزان و زشت" یاد می کند را در خود جای می دهد. براون در تلاش‌های خود برای براندازی حیله گری هنرمندان مرد قبل از خود، از جمله پیشینیان Ab سابق کونینگ و جکسون پولاک، اصرار ورزیده است و آنچه را که به راحتی می‌توان به عنوان تبعیض جنسی و احتیاط تعبیر کرد به نوعی بررسی سرسختانه از ماهیت انسان، از جمله تمایلات جنسی، تبدیل کرد. ، خشونت و افراط.

براون اغلب در زمینه هنر فمینیستی مورد بحث قرار می گیرد. براون برخلاف هنرمندان فمینیست قبلی که فعالانه قانون را به چالش می‌کشیدند، که برخی ادعا می‌کنند به طور سنتی هنر «مردانه» را به عنوان نمونه‌ای از نوعی جسارت نمایشی در ساخت آثار بزرگ ارائه می‌کردند، براون همواره اقتدار هنری خود را مطرح کرده است. در حالی که مضامین آثار او ممکن است تا حدی فمینیستی تلقی شود، مهمتر از آن، براون رویکرد کلی او به هنرسازی را کاملاً فمینیستی می داند. او اخیراً در یک بحث مرتبط گفت: "من رانندگی نمی‌کنم. آشپزی نمی‌کنم. من نمی‌توانم خیلی کارها را انجام دهم و واقعاً به این موضوع افتخار می‌کنم. نقاشی کاری است که می‌توانم انجام دهم..."

حذف تبلیغات

معرفی اثری از هنرمند

مشکل در بهشت

این نقاشی خاص یادآور رنگ های جسورانه، قلم موی دراماتیک، کاربرد غلیظ و خشمگین رنگ، و موضوع جنسی نقاشی های ویلم دی کونینگ از اوایل دهه 1950 است. مشکل در بهشت ​​نشان‌دهنده دور شدن براون از تصاویر واقعی آثار قبلی‌اش از محتوای صریح جنسی به رویکردی لغزنده‌تر و گریزان‌تر برای بازنمایی است. به نظر می رسد که اشیاء در جریان دائمی هستند و قلم موی بسیار شلتر به جای توصیف آشکار اعضای بدن، در نشان دادن آن موفق است.

نیمه سمت چپ تصویر بخش‌هایی از آناتومی یک زن را در تکه‌های از هم گسیخته در زیر پتویی از رنگ‌های آشفته نشان می‌دهد. به نظر می رسد که پاهای زن از هم باز شده است، در حالی که مردی در گوشه سمت راست بالا با دهان باز به سمت او نگاه می کند، که نمونه ای از نگاه چشمان مردانه است. درست در سمت راست مرکز، پشت برهنه بی‌جسم مردی دیده می‌شود که با خود جذبی کامل از زن دور شده است، که شاید نمایانگر فانتزی شهوانی خودش باشد. پس زمینه سیاه شدید حس درام را در این قطعه افزایش می دهد و لحن شومی به آن اضافه می کند. براون توضیح می دهد که استفاده او از چهره ها و اشیاء تا حدودی انتزاعی و تکه تکه شده، بیننده را وادار می کند تا شکاف ها را پر کند تا خواسته های خود را در مواجهه با چنین روایت های دست نیافتنی آشکار کند.

در حالی که براون، از نظر سبکی، هنوز کاملاً شبیه به سلف اکسپرسیونیست انتزاعی خود است، اما براون با نوعی حرکت نمادین از تمرکز تقریباً وسواسی و بزرگنمایی شده خود بر سوژه های زن تنها که توسط نگاه مردانه شنیع می شوند، از دو کونینگ جدا می شود. . در عوض، محور فمینیستی براون با گنجاندن آن‌ها در ترکیب‌بندی‌هایی که در مورد پویایی درگیری جنسی روی بوم‌های عظیم او به جای می‌گذارد، ابژه‌کننده‌های مرد را درگیر می‌کند.

رنگ روغن روی بوم - تیت مدرن

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”