• صفحه نخست
• امی بریگواتر ؛ شاعر و نقاش سورئالیست

خلاصه ای از امی بریگواتر

آثار امی بریگواتر - نقاشی‌ها، طراحی‌ها، کلاژها و شعرهای او - در سراسر جهان سرشار از مالیخولیا و علاقه‌ای هولناک به پیشرفت زوال زندگی است. او در سال 1936 در نمایشگاه بین المللی سوررئالیست لندن به عنوان یک معمای نسبی در سال های اولیه هنری خود شرکت کرد و از این پس، برای دو دهه بعد به یکی از نقاط ثابت دنیای هنر تبدیل شد. این نمایشگاه نه تنها منبع بزرگی از الهام بخشی بود، بلکه هنرمندان دیگری را نیز وارد زندگی بریگواتر کرد که دوستان مادام العمر خواهند بود، از جمله کانروی مدوکس و ادیت ریمینگتون. پرداختن به درد، و درک این موضوع که درد عاطفی می تواند به اندازه رنج جسمی حاد و ناتوان کننده باشد، موضوعاتی هستند که در طول زندگی حرفه ای هنرمند وجود دارند. به این ترتیب او باید "بانداژهای ضروری" را بپوشد، نه زخمی در گوشت، بلکه در قلب و ذهن. گویی بریگواتر پشیمانی ذاتی دارد، که احتمالاً این واقعیت را احاطه می کند که حرفه او به دلیل نیاز به فدا کردن هنر برای مراقبت از خانواده اش از هم پاشیده و کوتاه شده است.

دستاوردهای او

بریگواتر یک اتوماتیست بود، به این معنی که هنگام ساختن هنر، کنترل خودآگاه را کاهش داد، به این امید که جنبه های پنهان و ناخودآگاه شخصیت خود را آشکار کند. او کمتر تحت تأثیر مناظر رویایی پیچیده رنه ماگریت و سالوادور دالی که با دقت نقاشی شده بودند، و بیشتر تحت تأثیر خط پیچش فوری و کنترل نشده آندره ماسون قرار گرفت. در واقع، او با هنرمند همکار، ایثل کولکوهون، شریک بود که اتوماسیون بهترین وسیله برای به تصویر کشیدن پدیده‌های جهان طبیعی در یک حالت دائمی از شار و دگرگونی دگرگونی است.

پرندگان تقریباً در تمام تصاویر بریگواتر تکرار می‌شوند، همانطور که اغلب در کارهای دیگر سوررئالیست‌های زن و به‌ویژه در آثار لئونورا کارینگتون، آیلین آگار و ادیت ریمینگتون تکرار می‌شوند. پرنده ای که در این برهه از تاریخ به پرواز در می آید، نشان دهنده تمایل جمعی برای رهایی از بند پدرسالارانه و متحد کردن قلمروهای متضاد آسمان و زمین است. پرنده نمادی نمادین و آشکار سورئالیسم است.

به طور قابل توجهی، بریگواتر به طور انفرادی مسئول برقراری روابط بهتر بین دو شاخه گروه سوررئالیست در انگلستان، گروه بیرمنگام و لندن بود. او یکی از اعضای هر دو گروه بود و به جای حمایت از دشمنی مانند بسیاری دیگر، زمان، استعدادها و وفاداری خود را بین هر دو تقسیم کرد.

شعر بریگواتر عموماً لحنی آخرالزمانی و نیهیلیستی است، با نمادهای زیادی از مرگ و پایان. همانطور که توسط سوررئالیست های مخالف به رهبری ژرژ باتای تایید شده است، این احساس وجود دارد که بریگواتر با موفقیت ناامیدی ها و کابوس های مکرر را که شرایط بشر را آزار می دهد، در نظر می گیرد و به تصویر می کشد. او این کار را برخلاف نمایش آرمان‌ها و رویاهای بلندی که ما را به حرکت در می‌آورد، انجام می‌دهد، همانطور که تمرکز آندره برتون و پیروانش بود.

معرفی برخی آثار هنرمند

برخورد استارک

در این طراحی سریع و خودکار با قلم و جوهر، بریگواتر یکی از معمولی ترین نقوش خود، پرنده-زن ترکیبی را شامل می شود. همانند کارهای مشابه، Stark Encounter چهره هایی را در حالت دگردیسی در پس زمینه ای خالی نشان می دهد. رابرت ملویل آثار بریگواتر را به‌گونه‌ای توصیف کرد که «حضورهای غم‌انگیز و نیمه‌دیده‌ای که هنرمند در سفرش از طریق هزارتوهای خیر و شر با آن مواجه می‌شود[... از امیدهای خیالی و آرزوهای تیره که در آن تعداد کمی برای مشاهده می مانند و تعداد کمتری هنوز روشن بین می مانند." علاوه بر این، جرمی جنکینسون درباره آثارش می‌گوید: "نقاشی‌ها، طراحی‌ها و شعرهای او محل آمیختگی ارگانیک و حاملگی دردناک هستند. هیچ امتیازی برای "سلیقه خوب هنری"، چه کلاسیک و چه غیر کلاسیک وجود ندارد. فقط غریزه وجود دارد و یک احساس بدوی. برای دگردیسی در منشأ حیات؛ توالی‌های عجیب پرندگان، تخم‌ها، چشمان، دختران کوچک، مقبره‌های باز، لاروها و لیاناها در مناظر غیرقابل توصیف.»

نقش پرنده نیز به طور گسترده توسط Remedios Varo، Leonora Carrington و Edith Rimmington مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر این، حتی در خارج از حلقه زنان قدرتمند درون این جنبش، مکس ارنست به این دلیل که خود را با ویژگی‌های پرنده‌مانند به تصویر می‌کشد و به‌خاطر آشکار ساختن آلتر ایگوی خود، لوپلوپ، به عنوان نیمی مرد و نیمی پرنده مشهور بود. در واقع، پرنده، در سراسر جنبش سوررئالیستی، دلالت بر میل به پرواز و آزادی دارد، اما در عین حال تأیید می کند (با رنگی تأسف بار مالیخولیایی) که انسان ها در بند زمین هستند. نقش پرنده کارهای زیادی انجام می دهد. همچنین آسمان‌های باشکوه را با وجود روزانه پیوند می‌دهد، و پیوند زمانی بین قدیم و زمان حال را پیشنهاد می‌کند. اگرچه جالب است که در این اثر بریگواتر به نظر می رسد که ماده موجود در تصویر داوطلبانه به یک پرنده مسخ نمی شود، بلکه در عوض ربوده شده و به نوعی مجبور به رعایت آن می شود. متأسفانه، همیشه این حس در کار بریگواتر وجود دارد که آزادی بهای دارد، که او در حال مبارزه است که دگرگونی خودش رخ می دهد.

قلم و جوهر روی کاغذ - انجمن سلطنتی هنرمندان بیرمنگام

کار شبانه در شرف آغاز است

در این نقاشی، یک کلاغ سیاه شخصیت اصلی یک منظره سورئال است که از ازدواج بین اشیاء معدنی و مکانیکی در یک وان یا حوض بزرگ به وجود آمده است. در اینجا یک حوله یا ورقه پارچه روی لبه ای که پرنده روی آن نشسته است آویزان است. حس قوی اصل سوررئالیستی اصلی ایجاد کنار هم قرار گرفتن غیرمعمول و متحد کردن اشیاء متفاوت در این اثر وجود دارد، دقیقاً مانند ملاقات تصادفی "چرخ خیاطی و چتر روی میز کالبد شکافی" همانطور که در اولین مانیفست برتون (1924) بیان شد. در اینجا به نظر می رسد که نوسانات و چیدمان جلسه تئاتر نوعی چکش میخ دار تهدیدآمیز است. پیام کلی این است که تهدیدی در حال ظهور همراه با ساختگی است.

وان حمام به عنوان یک موتیف آشکار و تکرارشونده در هنر، توسط دیگر هنرمندان تأثیرگذار، به ویژه فریدا کالو، تکرار شده و ادامه دارد. محفظه آبکی به عنوان مکانی است که ممکن است هشیاری ناخودآگاه به سطح برسد و به این ترتیب وان حمام به استعاره ای واقعی از عمق احساسات انسان تبدیل می شود. همانطور که بریگواتر نقاشی خود را با عنوان «کار شب در شرف شروع است» عنوان می‌کند، این استنباط می‌شود که فرآیندهای ناخودآگاه پیچیده‌ای که در وان حمام ایجاد می‌شوند، پیش‌بینی می‌شود ادامه پیدا کنند و در طول خواب بیشتر تقویت شوند. در تکنیک و قلم مو، این اثر نمونه ای از کیفیت خود به خود، فوری و سریع نقاشی شده نقاشی های بریگواتر است. ضربات قلم موی خشن، قابل مشاهده و کمی دیوانه وار او حالت ذهنی جستجوگر، مضطرب و به ظاهر آشفته را نشان می دهد. حال و هوای تاریک کلی نقاشی ممکن است در واقع بازتاب آن چیزی باشد که در واقع یک حالت افسردگی ملی بود که توسط ویرانی و اندوه مرتبط با زندگی در بریتانیای زمان جنگ در آن زمان ایجاد شد.

روغن روی تخته چوبی - موزه ها و گالری هنر بیرمنگام

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”