• صفحه نخست
• از بهترین مجسمه سازان دوره رنسانس فرانسوی، ژرمن پیلون

ژرمن پیلون (1529-1590)

یکی از بهترین مجسمه سازان دوره رنسانس فرانسوی، ژرمن پیلون به عنوان یک مدال آور و مجسمه ساز پرتره سرآمد بود. او انواع مجسمه از جمله برنز، مرمر، سفال و چوب را تولید کرد. او تحت تأثیر مکتب فونتنبلو در فرانسه و همچنین مجسمه‌سازی رنسانس ایتالیا و شیوه‌گرایی ایتالیایی قرن شانزدهم قرار گرفت.

پیلون همراه با ژان گوژون (فعال 1540-63)، یکی از مهمترین مجسمه سازان فرانسوی سینکوئنتو (قرن 16) به شمار می رود. مشهورترین آثار بازمانده از او مجسمه سه گریس است که قلب هنری دوم فرانسه (1561، لوور) و مقبره کاترین دو مدیچی و هنری دوم (1563-70، کلیسای ابی، سن دنیس) را در خود جای داده است. آثار او همچنین در برخی از بهترین موزه های هنری اروپا دیده می شود.

اوایل زندگی

پدر پیلون که در سال 1529 به دنیا آمد، یک مجسمه‌ساز با کارگاه خود بود و فرض بر این بود که پیلون جوان آموزش‌های اولیه‌اش را در اینجا دریافت کرد. آنها ممکن است قبل از بازگشت به پاریس در سال 1550 روی مجسمه‌ها در صومعه سولسم (Solemes، فرانسه) کار کرده باشند. پیلون در ادامه نزد پیر بونتمپس (68-1507)، هنرمند مشهور رنسانس فرانسوی که به خاطر بناهای یادبود تشییع جنازه‌اش مشهور است، شاگردی کرد.

پیلون در همه زمینه ها، طراحی و مجسمه سازی سرآمد بود. در سال 1555 او مدل هایی را برای زرگران پاریسی تهیه می کرد. آثار اولیه او تحت تأثیر هنر رنسانس ایتالیا، به ویژه آثار میکل آنژ قرار گرفتند، اما از این پس، آثار او به سمت شیوه‌گرایی حرکت کردند - به شدت و ابهام. فیگورهای او کشیده و دارای ژست های اغراق آمیز بود. کار او در اواسط حرفه توسعه یافت و حتی واقعی تر شد و احساسات نمایشی را به نمایش گذاشت.

قلب هانری دوم

اولین و مشهورترین مجسمه مرمری پیلون، بنای یادبود قلب هنری دوم (1561، لوور، همچنین به عنوان سه لطف) است. با این که او هنوز جوان بود، اما این که چنین کمیسیون مهمی به او سپرده شد، نشان می دهد که او قبلاً مورد توجه قرار می گرفت. مجسمه گروه از سه فضل تشکیل شده است که یک گلدان را بالای سر خود نگه می دارند. این مجسمه ظریف و برازنده که از یک بلوک سنگ مرمر ساخته شده است، یک اثر هنری برجسته است که بهترین تأثیرات مجسمه سازی فرانسوی و ایتالیایی را در هم می آمیزد.

در سال 1561 توسط ملکه کاترین برای قدردانی از همسر فقیدش، هنری دوم، که پس از مجروح شدن در یک تورنمنت در سال 1559 درگذشته بود، سفارش شد. همچنین قرار بود که قلب ملکه در هنگام مرگ او دریافت شود. The Three Graces نواری را به یاد می آورد که برای فرانسیس اول توسط رافائل طراحی شده بود و مارکانتونیو رایموندی آن را حکاکی کرده بود. تونیک های سبک، ظرافت و حرکات، آرامش چهره آنها همه اشاره به مجسمه های عتیقه دارند. با این حال پیلون مجسمه را با اقتباس از فیگورهای باریک و دراز Mannerism «مدرن» کرد. این هنرمند عمیقاً در سنگ مرمر حک شده است، به طوری که پرده نور را جذب می کند و حرکت واقعی را نشان می دهد. زیبایی این گروه با ساخت بسیار خوب تکمیل می شود.

یادداشت درباره قدردانی از مجسمه

برای یادگیری نحوه قضاوت در مورد هنرمندانی مانند مجسمه‌ساز منیریست ژرمن پیلون، نگاه کنید به: چگونه از مجسمه‌سازی قدردانی کنیم. برای کارهای بعدی، لطفاً ببینید: چگونه از مجسمه سازی مدرن قدردانی کنیم.

مقبره کاترین دو مدیچی

کمیسیون مهم بعدی پیلون مقبره ای بود که کاترین دو مدیچی برای خودش، همسرش (هنری دوم) و فرزندانشان درخواست کرد. در اوایل دهه 1560، مقبره مرمری در کلیسای ابی، سنت دنیس ساخته شد. فرانچسکو پریماتیکچیو (1504-1570) کار را طراحی کرد و پیلون مجسمه ها را اجرا کرد. مجسمه های زانو زده هنری و کاترین در طبقه بالایی مقبره از برنز ریخته گری شده اند، اگرچه ماده اولیه مورد استفاده مرمر است.

پرتره و مدال

پیلون همچنین یک مجسمه ساز پرتره و مدال آور محبوب بود. نمونه بارز این مجسمه نیم تنه برنزی چارلز نهم فرانسوی (حدود 1574، مجموعه والاس، لندن) است. پیلون به دلیل مهارت‌های مجسمه‌سازی واقع‌گرایانه‌اش، در سال 1572 به عنوان فرمانده کل ضرابخانه پاریس منصوب شد و برخی از بهترین مدال‌ها، مدال‌ها و سکه‌های زمان خود را ساخت. کار پخته پیلون، همانطور که در مجسمه سنت فرانسیس در خلسه (1583، کلیسای سنت ژان، پاریس) با آزادی و طبیعت گرایی بیشتر مشخص می شود. دیگر مجسمه های مهم عبارتند از:

باکره غم ها (1580، لوور، پاریس)

این مجسمه سفالی از باکره آسیب دیده برای مقبره ای که توسط کاترین دو مدیچی سفارش داده شده بود در نظر گرفته شده بود. ماهیت بیانی ویرجین نشانه هایی از احیای گوتیک فرانسوی متاخر را نشان می دهد.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”