• صفحه نخست
• خوان مارتینز مونتانس؛ مجسمه ساز دوره باروک اسپانیا

خوان مارتینز مونتانس (1568-1649)

یکی از هنرمندان بزرگ باروک اسپانیایی، مجسمه ساز خوان مارتینز مونتانس به نام "ال دیوس د لا مادرا"، خدای چوب شناخته می شود. او در هنر کنده کاری روی چوب سرآمد بود و عمدتاً صلیب های چوبی و مجسمه های مذهبی را می ساخت. یکی از بهترین مجسمه سازان باروک در قرن هفدهم اسپانیا، او تمام دوران هنری خود را در سویا گذراند و در آنجا نقشی مشابه گرگوریو فرناندز در وایادولید ایفا کرد، به جز اینکه مونتانس از نظر سبک اشرافی تر بود و عاطفه گرایی باروک را با وقار کلاسیک تلطیف می کرد.

شناخته شده ترین آثار هنری مسیحی او عبارتند از: مسیح مهربان (مسیح رحمت) (1603، کلیسای جامع سویل) و محراب سنت پونس (1613).

 او که در کنار مجسمه‌سازان مهم اسپانیایی مانند آلونسو بروگته (1486-1561) و خوان دو جونی (1507-1577) قرار گرفت، بر نسلی از هنرمندان اسپانیا از جمله ولاسکز، زورباران و آلونسو کانو تأثیر گذاشت.

اوایل زندگی و کارآموزی

مونتانس در سال 1568 در آلکالا لا رئال، سویل به دنیا آمد. او در اوایل زندگی خود به گرانادا نقل مکان کرد تا هنر مجسمه سازی را در کارگاه پابلو دو روخاس مطالعه کند. روخاس، یکی از مجسمه سازان اواخر دوره رنسانس، شخصیت مهمی در دنیای هنر اسپانیا بود. سبک او بر تکامل از رنسانس به ناتورالیستی تأثیر گذاشت و در نهایت راه را برای جنبش باروک اندلس هموار کرد. پس از اتمام دوره کارآموزی، مونتانس به سویا بازگشت، جایی که به جز یک دیدار کوتاه از مادرید، تا پایان عمر در آنجا کار کرد.

مجسمه های چوبی اولیه

در سال 1603 مونتانز یکی از شاهکارهای هنر باروک خود به نام مسیح مهربان (کلیسای جامع سویل) را خلق کرد. این یک مجسمه چوبی نقاشی شده از مسیح بر روی صلیب است. قرارداد مکتوب بین مونتانس و کلیسای جامع در رابطه با این اثر هنری هنوز پابرجاست و درون آن مضمون شمایل‌شناختی خاصی است که او باید دنبال می‌کرد. در این سند آمده است که مسیح باید با چهار میخ به صلیب وصل شود و او باید به سختی زنده نشان داده شود، درست قبل از مرگ در حالی که سرش به سمت راست خم شده و به یک مؤمن وفادار نگاه می کند که به پای او زانو زده است.

در سال 1610، مونتانس مأمور شد مجسمه قدیس ایگناتیوس لویولا، بنیانگذار انجمن عیسی (کلیسای کوچک، دانشگاه سویا) را حک کند. این مجسمه از یک نقاب مرگ ساخته شده با گچ ساخته شده است و قرار است پرتره ای شبیه زندگی باشد. فرانسیسکو پاچکو، شاگرد سابق ال گرکو، این مجسمه را پس از اتمام نقاشی کشید. حتی در آن زمان، مونتانز راضی نمی‌شد که هیچ یک از چهره‌هایش «رنگ‌آمیزی» شود مگر تحت نظارت مستقیم او. پرتره نمونه ای عالی از سبک مونتانس است - که بیشتر واقع گرایانه در نظر گرفته می شود تا تخیلی، و با طعمی ظریف و بی عیب و نقص تولید شده است.

او در سال 1612 مجسمه سنت ژروم را در اندازه واقعی، یکی از بهترین آثار او، برای صومعه هیرونیمیت S. Isidro del Campo، در نزدیکی سویا، همراه با تعدادی از reredos و مجسمه های محراب تکمیل کرد. در سال 1614، او صلیب بزرگ معروف را برای Carthusians S. Maria de las Cuevas ساخت.

سبک باروک

زیباترین آثار مونتانز زمانی که او جوانتر بود خلق شد - شاید به این دلیل باشد که با موفقیت بیشتر، دستیارانی را برای حفظ سطح بهره وری و اتمام کارها به کار گرفت. به تدریج یک عنصر باروک در هنر او ظاهر شد، و این را می توان در محراب بزرگ سنت جروم در سن ایسیدورو دل کامپو، سانتیپونس، نزدیک سویا - معروف به محراب Santiponce (1613) مشاهده کرد. فیگورهایی به عنوان نقش برجسته‌ای که صحنه‌های مختلفی از انجیل را به تصویر می‌کشند در چوب حک شده‌اند. ترکیب بندی کلاسیک است، در حالی که بسیار واقع گرایانه و دراماتیک است.

در سال 1620، مونتانز پیکرهای سنت جان باپتیست و سنت برونو (Carthusians of S. Maria de las Cuevas) را خلق کرد. در سال 1635، مونتانس سه ماه را در مادرید گذراند و پرتره فیلیپ ششم را ساخت، که متعاقباً به فلورانس فرستاده شد تا مجسمه‌ساز پیترو تاکو بتواند نسخه‌ای از مجسمه‌های سوارکاری برنزی تولید کند. در این اقامت، هنرمند مشهور دیگو ولاسکز پرتره مونتانس (موزه پرادو، مادرید) را نقاشی کرد.

میراث

مونتانس در سال 1649 درگذشت و همسر و خانواده بزرگی را پشت سر گذاشت. چند تن از پسران او به تنهایی مجسمه ساز و نقاش شدند. او همچنین کارگاه پر رونقی را پشت سر گذاشت که به گسترش و کار در سبک رئالیستی و دراماتیک خود ادامه داد. مونتانس همچنین بر نقاشانی مانند ولاسکوئز و زورباران و همچنین مجسمه‌سازانی مانند آلونسو کانو (شاگرد سابق) تأثیر گذاشت.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”