• صفحه نخست
• دیمین هرست، نقاش، مجسمه ساز و هنرمند اینستالیشن جنجالی

معرفی

دیمین هرست، نقاش، مجسمه ساز و هنرمند اینستالیشن جنجالی، یکی از موفق ترین هنرمندان معاصر جهان از نظر تجاری است. او که یکی از اعضای برجسته گروه هنری پست مدرنیست بریتانیا به نام هنرمندان جوان بریتانیایی است، برای اولین بار در دهه 1990 به خاطر مجموعه حیوانات مرده ای که در فرمالدئید نگهداری شده و شناور بودند، به شهرت رسید. مشهورترین آثار هنری آوانگارد او تحت تأثیر فرانسیس بیکن عبارتند از: هزار سال (1989)، شیشه‌ای با حشره‌ها و مگس‌ها که از سر گاو پوسیده تغذیه می‌کنند؛ غیرممکن فیزیکی مرگ در ذهن کسی که زندگی می کند (1991)، کوسه ببری در مخزن شیشه ای فرمالدئید و برای عشق خدا، قالبی پلاتینی از جمجمه انسان قرن هجدهم که با الماسی به ارزش 15000000 پوند پوشانده شده است. دو اثر آخر نمونه ای از استفاده هیرست از «اشیاء یافت شده» به عنوان هنر است. او همچنین به‌خاطر «نقاشی‌های چرخشی» که بر روی یک سطح دایره‌ای چرخان تولید می‌شوند و «نقاشی‌های نقطه‌ای» متشکل از ردیف‌هایی از نقاط یا دایره‌هایی با رنگ‌های تصادفی معروف است.

زندگینامه

هرست که در سال 1965 در بریستول به دنیا آمد، همراه با مادر و ناپدری خود در لیدز بزرگ شد. او که یک دانشجوی دانشگاهی نبود، در بیشتر امتحاناتش مردود شد و به سختی دو نمره E را در سطح A کسب کرد. او به کالج هنر و طراحی لیدز رفت، اگرچه در اولین درخواست خود رد شد.

او سپس به لندن نقل مکان کرد و به مدت 2 سال در سایت های ساختمانی کار کرد و سپس با درخواست دوم خود در سال 1986 در کالج هنر گلداسمیت در دانشگاه لندن برای لیسانس هنرهای زیبا پذیرفته شد.

او در دوران دانشجویی در یک سردخانه کار می کرد که ظاهراً بر علاقه او به موضوع مرگ تأثیر گذاشته است. او همچنین به عنوان یک فعال خستگی ناپذیر در ترویج هنر خود شهرت پیدا کرد. در ژوئیه 1988، دانشجوی سال دوم، هرست، «فریز» را برگزار کرد، یک نمایش هنری دانشجویی در یک بلوک بلااستفاده که توسط شرکت توسعه داکلندز لندن (LDDC) اداره می‌شد که همچنین از نمایشگاه حمایت می‌کرد.

از بازدیدکنندگان معتبر این نمایشگاه می توان به چارلز ساعتچی، مجموعه دار چند میلیونی آثار هنری اشاره کرد. نمایشگاه خود هرست مجموعه ای از جعبه های مقوایی بود که با رنگ خانگی تزئین شده بودند.

پیشرفت: چارلز ساعتچی تاسیسات هرست را خرید

هرست که در سال 1989 از Goldsmiths فارغ التحصیل شد، برای اولین بار در تعدادی از نمایشگاه های هنری کوچک شرکت کرد، اما اولین موفقیت بزرگ او در سال 1990 رخ داد، زمانی که او (به همراه کارل فریدمن و بیلی سلمن) دو نمایش "انبار" به نام های "پزشکی مدرن" و "قمارباز" را سرپرستی کردند. '. چارلز ساعتچی با رولز رویس خود به دومین نمایشگاه رسید و - به گفته یکی از هنرمندان - با دهان باز با تعجب در مقابل نصب هزار سال هیرس ایستاد. (این شامل یک محفظه شیشه‌ای بزرگ بود که در آن حشرات و مگس‌ها از بقایای در حال تجزیه سر گاو تغذیه می‌کردند. توجه: هرست اغلب تأثیر فرانسیس بیکن را بر آثارش تأیید می‌کند، از جمله وسواس دومی با تصاویر احشایی و اجساد پوسیده. بیکن. خودش هزار سال را در گالری ساعتچی دید و قبل از مرگش در مورد آن برای یکی از دوستانش نوشت. ساعتچی بلافاصله این قطعه را خرید و به این ترتیب یک رابطه تجاری طولانی و پربار بین حامی و هنرمند آغاز شد.

اولین نمایشگاه انفرادی هرست

در سال 1991، هرست اولین نمایشگاه انفرادی خود را با نام "Dial, In and Out of Love" برگزار کرد، رویدادی که در یک مغازه خالی لندن برگزار شد و توسط تامارا چودزکو سازماندهی شد. نمایش های انفرادی بیشتری در موسسه هنرهای معاصر لندن و گالری امانوئل پروتین در پاریس دنبال شد. علاوه بر این، گالری سرپنتاین میزبان نمایش گروهی «انگلیسی شکسته» بود که نسل جدید هنرمندان را با این نمایشگاه معرفی می کرد. همچنین در این دوره بود که هیرست با فروشنده هنرهای زیبای جدید جی جاپلینگ آشنا شد و به این ترتیب یک رابطه تجاری مهم و بلندمدت دیگر را آغاز کرد.

عدم امکان فیزیکی مرگ در ذهن یک فرد زنده

پس از خرید هزار سال، ساعتچی پیشنهاد داده بود تا هر اثر هنری را که هرست بخواهد خلق کند، تامین مالی کند. نتیجه (که برای ساعتچی 50000 پوند هزینه داشت) ناممکن فیزیکی مرگ در ذهن کسی زنده بود، یک کوسه ببر (که 6000 پوند قیمت داشت) ترشی شده در فرمالدئید در یک جعبه شیشه ای، که در سال 1992 به عنوان بخشی از اولین Young به نمایش گذاشته شد. نمایشگاه هنرهای بریتانیا (YBA) در گالری هنر معاصر ساعتچی در لندن. هرست در آن سال نامزد جایزه ترنر شد، اما در عوض به هنرمند گرنویل دیوی رسید.

در سال 1993، هیرست اولین نمایش بزرگ بین‌المللی خود را در بینال ونیز با اثر خود به نام «مادر و کودک تقسیم‌شده» دریافت کرد، یک گاو و گوساله‌اش را به بخش‌هایی تقسیم کردند و در جعبه‌های شیشه‌ای جداگانه به نمایش گذاشتند. در سال 1994 قطعه گله او، گوسفندی که در مخزن فرمالدئید شناور بود، در گالری سرپنتاین لندن به نمایش گذاشته شد. یک هنرمند سرکش، مارک بریجر، یک روز وارد گالری شد و یک قوطی جوهر سیاه را درون مخزن ریخت و نام اثر را دوباره "Black Sheep" گذاشت. او بعداً تحت تعقیب قرار گرفت و مجسمه بازسازی شد.

برنده جایزه ترنر

در سال 1995، هرست سرانجام جایزه ترنر را برای نصب سوم داروسازی دریافت کرد، اگرچه آثار او همچنان مردم را شوکه می کند. مجسمه او Two F--- و Two Watching، گاو و گاو نر پوسیده، به دلیل ترس از «استفراغ در بین بازدیدکنندگان» در نیویورک ممنوع شد.

در سال 1997 به همراه هنرمندان جوان بریتانیایی مانند تریسی امین و مارکوس هاروی در نمایشگاه Sensation در آکادمی سلطنتی شرکت کرد. هزار سال و آثار دیگری از هرست گنجانده شد. این نمایش جنجال های زیادی را به وجود آورد، به ویژه در مورد معنای واقعی هنر. با این وجود، نشان داد که YBA ها اکنون رسما بخشی از تشکیلات هستند. همچنین به برندگان جایزه ترنر مراجعه کنید.

تا پایان دهه 1990، محبوبیت آثار هیرست ادامه یافت. موضوع زندگی و مرگ همچنان در خروجی او نفوذ می کرد. او مانند هنرمندی به نام اندی وارهول (و نه بر خلاف استادان قدیمی موفق تجاری مانند میکل آنژ، جیووانی بلینی و تیتیان، و نقاشان باروک مانند پیتر پل روبنس)، استودیوی خود را گسترش داد تا دستیارانی را برای کمک به تولید آثارش، به ویژه نقاشی های هنری زیبایش، استخدام کند. این امر به بحث و جدل در مورد اصالت برخی از آثار او منجر شد. در واقع، او خودش اعتراف کرد که فقط پنج تا از نقاشی‌های «نقطه‌ای» خود را کشیده است، زیرا «نمی‌توانستم از انجام این کار ناراحت باشم». او تلاش‌های خود را «مزخرف» توصیف کرد و یکی از دستیارانش راشل در این کار بسیار بهتر بود. او ادعا کرد که "بهترین نقاشی نقطه ای که می توانید توسط من داشته باشید نقاشی ای است که توسط راشل کشیده شده است ... تنها تفاوت بین نقاشی من و او در پول است." ناگفته نماند که بسیاری از منتقدان هنری، هرست را یکی از بزرگترین نقاشان قرن بیستم نمی دانند!

اولین نمایش تک نفره هرست در نیویورک

در سپتامبر 2000، لری گاگوسیان، یکی از طرفداران هنرمند نئوپاپ آمریکایی جف کونز (متولد 1955)، یک نمایش انفرادی برای هرست در شهر نیویورک برگزار کرد با عنوان: «دیمین هرست: مدل‌ها، روش‌ها، رویکردها، فرضیات، نتایج و یافته‌ها '. این نمایشگاه طی 12 هفته 100000 نفر را جذب کرد و تمامی آثار به فروش رفت. در آوریل 2003، گالری Saatchi که به تازگی جابجا شده بود، نمایشگاهی را برپا کرد که شامل گذشته نگر هرست بود. این امر باعث ایجاد تنش در روابط بین دو مرد شد، مبنی بر اینکه چه کسی مسئول تقویت نمایه مشترک آنها بود. هیرست در یک طغیان از ساعتچی انتقاد کرد و گفت: "او فقط هنر را با کیف پولش می شناسد... او معتقد است که می تواند با قدرت خرید بر ارزش های هنری تاثیر بگذارد و هنوز هم معتقد است که می تواند این کار را انجام دهد." بر اساس گزارش‌ها، این شکست، دورنمای یک Hairst Retrospective در تیت مدرن را از بین برد. علاوه بر این، اندکی پس از آن، هرست ۱۲ اثر را از ساعتچی (یک سوم دارایی‌های او از آثار اولیه این هنرمند) با مجموع هزینه‌ای که گزارش شده بیش از ۸ میلیون پوند بود، دوباره خریداری کرد، و حامی خود سود قابل‌توجهی به همراه داشت، اما همچنان ارزش بازار آثار هرست بعداً در سال 2003، هیرست نمایشگاهی به نام «عاشقانه در عصر عدم قطعیت» در گالری مکعب سفید در لندن برپا کرد که به 11 میلیون پوند رسید و ثروت او را به بیش از 35 میلیون پوند رساند.

برای عشق به خدا

در سال 2007، برای عشق به خدا، جمجمه انسان هیرست در پلاتین بازسازی شد و با 8061 الماس تزئین شد که به قیمت 50،000،000 پوند به کنسرسیومی شامل این هنرمند و گالری مکعب سفید فروخته شد. در سال 2008، او با فروش مستقیم آثار به مردم از طریق حراجی در ساتبیز، اقدامی غیرمعمول را انجام داد و گالری‌های مستقر را دور زد. اقلام اصلی ویترین شامل گوساله طلایی، حیوانی با شاخ و سم های طلایی، نگهداری شده در فرمالدئید، و پادشاهی، یک کوسه ببری دیگر بود. علاوه بر این، این فروش شامل نقاشی‌های نقطه‌ای و پروانه‌ای بود که بسیاری از آنها از الماس و فلزات گرانبها استفاده می‌کردند. بیش از 21000 نفر از این پیش نمایش بازدید کردند و تمام 56 قطعه به قیمت 111 میلیون پوند فروخته شد. این حراج فراتر از هر انتظاری موفق بود و رکورد یک حراج تک هنرمند را به نام خود ثبت کرد.

هنرمند جنجالی

مناقشه پیرامون هرست از چهار موضوع سرچشمه می گیرد: (1) اختلاف نظر در مورد ارزش هنری زیبایی شناختی یا ذاتی آثار هنری او. (2) استفاده او از مطالب تکان دهنده و هیجان انگیز در آثارش. (3) ادعاهای دستکاری قیمت و شیوه های تجاری مشکوک. (4) این واقعیت که او بسیار ثروتمند است، یکی از موفق ترین هنرمندان پست مدرنیست، و بدون شک موضوع حسادت بسیاری از هنرمندان و منتقدان است.

دیمین هرست توسط بسیاری به دلیل علاقه زیاد به هنرهای بریتانیا و کمک به ایجاد تصویری از "بریتانیا باحال" مورد ستایش قرار گرفته است. علاوه بر این، تعداد زیادی از متخصصان و کارشناسان هنر به سرعت به مهارت او در بازاریابی آثار هنری اذعان کردند. با این حال، منتقدان او نیز کم صدا نیستند. یک تیتر دیلی میل می‌گوید: «هزار سال است که هنر یکی از نیروهای بزرگ تمدن ما بوده است. هنرمند چارلز تامسون از گروه هنری Stuckist درباره آثار هیرست نوشت: "آنها درخشان و دیوانه هستند - اما در پایان روز همه چیز وجود دارد." و در یک مستند تلویزیونی در سال 2008، نفرین مونالیزا، منتقد معتبر هنر مدرن، رابرت هیوز، آثار هیرست را به‌عنوان «ضعف» و «پوچ» مورد حمله قرار داد. با این حال، علیرغم بدبینی ها، هیرست همچنان پرفروش است و علیرغم اینکه چارلز ساچی، حامی سابق خود را به چالش می کشد، هیرست همچنان حامی سرسخت استعداد هنری هیرست است.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”