رمانتیسم چیست؟
رمانتیسیسم یک جنبش فرهنگی اروپایی است که بیان احساسات، فردگرایی، زیبایی طبیعت و گذشتهای مالیخولیایی را ترویج میکند. از اواخر قرن هجدهم و تا اواسط قرن نوزدهم رواج داشت، رمانتیسیسم در تضاد کامل با خردگرایی در عصر روشنگری قرار داشت. این جنبش ابتدا در ادبیات شکوفا شد، سپس به سایر اشکال هنری مانند نقاشی و موسیقی گسترش یافت.
تاریخ رمانتیسم
رمانتیسم در آلمان در پایان قرن هجدهم ظهور کرد (Romantische). کلمه "رمانتیک" در دهه 1650 در انگلستان ظاهر شد. این اصطلاح از کلمه فرانسوی Roman یا Romant گرفته شده است. در قرون وسطی، این واژه برای نامگذاری زبان مبتذل، در تقابل با زبان اصیل که لاتین بود، به کار می رفت. به تدریج مردم این واژه را برای نامگذاری کتابهایی که به زبان عامیانه نوشته شده بود، که بعدها عمدتاً کتابهای جوانمردی بود، پذیرفتند.
این جنبش فرهنگی به سرعت در سایر کشورهای اروپایی به درجات مختلف گسترش یافت. آلمان، بریتانیای کبیر و فرانسه مراکز مهم رمانتیک بودند. نفوذ آن به اسپانیا، ایتالیا، روسیه و اسکاندیناوی نیز رسید. این جنبش به عنوان یک جنبش ادبی آغاز شد و برادران شلگل آگوست ویلهلم و فردریش، هوراس والپول و ویکتور هوگو نویسندگان مشهور رمانتیک هستند. نقاشی و موسیقی نیز رسانه های کلیدی بودند که جوهر رمانتیسم را منتقل می کردند.
هنرمندان رمانتیک در مورد گذشته، به ویژه قرون وسطی خیال پردازی می کردند. این نوستالژی قرون وسطی در نقاشی های آنها و همچنین شیفتگی آنها به زیبایی وحشی طبیعت و مناظر عجیب و غریب منعکس شده است.
آلمان
در اوایل قرن نوزدهم، گروهی از هنرمندان رمانتیک آلمانی جنبش ناصری را پایه گذاری کردند. در میان اعضای آن، فرانتس پرفور، یوهان فردریش اوربیک، جولیوس شنور فون کارولسفلد و پیتر کورنلیوس را مییابیم. این گروه از هنرمندان با آرزوی توسعه مجدد هنر مقدس به رم نقل مکان کردند. آنها در مخالفت با کلاسیک گرایی آکادمی بودند و می خواستند حس معنویت و میهن پرستی را به نقاشی خود بازگردانند.
کاسپار دیوید فردریش یکی دیگر از ستون های رمانتیسیسم آلمانی بود. او مردان گمشده را در مناظر دراماتیک به تصویر میکشد که نشاندهنده بیاهمیت انسانیت در مقایسه با عظمت طبیعت است.
بریتانیای کبیر
در بریتانیای کبیر، ویلیام بلیک و هنری فوزلی صحنه های کابوس وار پر از موجودات خیالی و همچنین مضامین کتاب مقدس را به تصویر کشیدند. با این حال، رمانتیسم بریتانیا عمدتاً با نقاشی منظره مشخص می شود.
نقاشانی مانند جان کنستبل و ویلیام ترنر مناظر چشمگیری را، اغلب در زیر آسمان طوفانی، و همچنین مناظر زیبای روستایی انگلستان را نقاشی کردند. گوته و نظریه رنگ او به طور قابل توجهی بر کار ترنر تأثیر گذاشت. نقاشان رمانتیک بریتانیایی نیز از ادبیات الهام گرفتند. آثار ویلیام شکسپیر و جان میلتون تأثیر ماندگاری بر هنری فوزلی گذاشت که صحنههای کیاروسکورو خارقالعادهای را نقاشی کرد.
فرانسه
در فرانسه، دوران پر دردسر انقلاب اول فرانسه در سال 1789 به تنوع زیادی در جنبش هنر رمانتیک منجر شد. یوژن دلاکروا "آزادی هدایت مردم" خود را درست پس از انقلاب ژوئیه، انقلاب دوم فرانسه که در ژوئیه 1830 رخ داد، نقاشی کرد. نقاشی تاریخی یکی از جریان های اصلی رمانتیسیسم فرانسوی بود، با پیوندهای قوی با ایده های سیاسی.
علاوه بر آن، بیان احساسات و عواطف در هنر، ویژگی رمانتیسیسم فرانسوی است. همانطور که چارلز بودلر توضیح داد، هنرمندان رمانتیک احساسات درونی را بر عقل ترجیح می دادند. نویسندگان فرانسوا رنه دو شاتوبریان و ویکتور هوگو رهبران ادبیات رمانتیک فرانسه بودند.
تئودور ژریکو یکی دیگر از چهره های کلیدی رمانتیسیسم فرانسوی بود. او "کلک مدوسا" را در 19-1818 نقاشی کرد که شاهکار نمادین جنبش بود. این روغن روی بوم بزرگ (490 سانتیمتر در 716 سانتیمتر) ناوچه شکستهای به نام مدوز را نشان میدهد که در سواحل موریتانی شناور است. برخی از بازماندگان که روی قایق خود بمیرند، آدمخواری کردند. آثار ژریکو انقلابی در نقاشی تاریخی ایجاد کرد.
هنرمندان برجسته رمانتیک
کاسپار دیوید فردریش، 1774 - 1840، آلمانی
یوژن دلاکروا، 1798 - 1864، فرانسوی
ویلیام بلیک، 1757 - 1827، بریتانیا
هنری فوزلی، 1741 - 1825، سوئیس و بریتانیا
جوزف مالورد ویلیام ترنر، 1775 - 1851، بریتانیا
فرانسیسکو گویا، 1746 - 1828، اسپانیایی
تئودور ژریکو، 1791 - 1824، فرانسوی
جان کنستبل، 1776 - 1837، بریتانیا
شرایط مرتبط
جنبش هنر و صنایع دستی
جنبش ناصری
اخوان پیش از رافائل
نئوکلاسیک
استورم و درنگ
رمانتیسم فوق العاده
نئورومانتیسیسم
داستان گوتیک
مدرسه نقاشی دوسلدورف
“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”