هنر فروتاژ چیست؟
فروتاژ یک تکنیک هنری است که برای اولین بار توسط هنرمند سوررئالیست مکس ارنست در نیمه دوم دهه 1920 مورد استفاده قرار گرفت. فرآیند خلاقانه فروتاژ بر اساس اصل مالیدن یک ورق کاغذ یا بوم بر روی یک سطح ناهموار و بافت با استفاده از مداد، مداد رنگی یا سایر ابزارهای طراحی است. فروتاژ یکی از تکنیک های ابداع شده توسط جنبش سوررئالیست برای انجام ژست های خودکار و به دست آوردن آثار هنری است که دلالت بر تصادفی بودن و جزء ناخودآگاه دارند، به جای فرآیند عقلانی.
اصطلاح فروتاژ از فعل فرانسوی frotter گرفته شده است که به معنای "خراشیدن"، "مالیدن" است، روشی که در واقع توسط هنرمند استفاده می شود. در واقع نتیجه ای که با استفاده از تکنیک فروتاژ به دست می آید، یک الگوی بداهه است که سطح نامنظمی را که مالش روی آن انجام شده منعکس می کند.
تاریخچه هنر فروتاژ
تکنیک فروتاژ با قرار دادن یک ورق کاغذ یا بوم روی یک سطح دارای زبری و برجسته (مانند یک سنگ، یک سطح چوبی، برگها، کیسههای بوم) و مالیدن آن با مداد، مداد رنگی، گچ یا سایر ابزارهای طراحی انجام میشود.
قبلاً معمولاً در چین باستان و یونان کلاسیک برای به دست آوردن نسخههای ساده از نقش برجستهها روی برنج یا کاغذ روغنی استفاده میشد، اما رسماً در قرن بیستم و در جریان جنبش آوانگارد سوررئالیسم اختراع شد. پیشگام هنر فروتاژ، هنرمند آلمانی تابعیت شده آمریکایی، مکس ارنست بود که در سال 1926 برای اولین بار در Histoire Naturelle، مجموعه نقاشی های الهام گرفته از طبیعت، از این تکنیک استفاده کرد.
ارنست گفت که در سال 1925 در حالی که به کف چوبی خانهاش نگاه میکرد، الهام بخش فروتاژ به او رسید. الگوهای دانه بندی تصاویر غیرمنتظره ای را به ذهن او منتقل می کرد. بنابراین، تصمیم گرفت با گذاشتن ورق های کاغذ روی زمین و مالیدن روی آنها با مداد، آنها را به تصویر بکشد. از این شهود، ارنست اولین پیشنهادها را برای چرخه گرافیکی Histoire Naturelle (تاریخ طبیعی) به دست آورد، و اشکال نامنظمی را ایجاد کرد که سپس آنها را به جنگل هایی تبدیل کرد که با موجودات و پرندگان مرموز پر شده بود.
ارنست یک مبتکر بود. علاوه بر اختراع هنر فروتاژ، او همچنین مسئول اختراع تکنیک گراتاژ بود که از تراشیدن رنگ تازه با کاردک به دست میآمد و چکهکردن آن از ریختن رنگ تازه مستقیماً روی بوم به دست میآمد که بیشتر مورد استفاده قرار میگرفت. بعداً در Action Painting. در Frottage Art، طراحی بهدستآمده توسط هنرمند میتواند به سادگی برای بازتولید سطح شی انتخابشده مورد استفاده قرار گیرد، اما همچنین میتواند نقطه شروعی برای ایجاد سایر تصاویر دقیقتر باشد. چندین هنرمند با فرتاژ شروع میکنند و بعداً جزئیات را برای ایجاد بافتهای گرافیکی پیچیدهتر اضافه میکنند.
اختراع فروتاژ روشی برای سوررئالیسم برای ابداع تکنیک نقاشی بود که از اصل اتوماسیون روانی پیروی می کرد. سوررئالیست ها، تحت تأثیر روانکاوی، می خواستند با ناخودآگاه ترین بخش خود ارتباط برقرار کنند، بنابراین از تکنیک هایی استفاده کردند که مداخله عقلانی هنرمند را به حداقل می رساند. به این ترتیب، در دیدگاه سوررئالیستی، نقاشیهای فروتاژ پیامی از ناخودآگاه را نشان میداد. تفسیر آن وظیفه ای بود که هنرمند بعداً باید آن را بر عهده می گرفت. فروتاژ (مانند گراتاژ و چکیدن) تکنیکهای نقاشی بودند که از همان اصل نوشتن خودکار پیروی میکردند که سوررئالیستها از آن در شعر و حوزه ادبی استفاده میکردند.
تکنیک فروتاژ به غیر از ارنست، در میان هنرمندان سوررئالیست دیگر مانند Michaux، Bréton، Penrose بسیار محبوب بود. با این حال، در زمان های معاصر نیز مورد استفاده قرار می گرفت. هنرمند جوزپه پنونه، یکی از نمایندگان Arte Povera ایتالیایی، اغلب از تکنیک لایه برداری روی پوست درختان، برگ ها و شاخه ها استفاده می کرد تا ماهیت طبیعت را از طریق یک فرآیند مستقیم به تصویر بکشد. فروتاژ همچنین توسط ساری دینس استفاده شد و جوهر را مستقیماً روی وبریل، لوئیز بورژوا، رابرت ایندیانا، گابریل اوروزکو و مونا هاتوم مالید.
هنرمندان قابل توجهی که از تکنیک فروتاژ استفاده کردند
ماکس ارنست، 2 آوریل 1891 - 1 آوریل 1976، آلمانی/آمریکایی
کریستین رولفس، 22 نوامبر 1849 - 8 ژانویه 1938، آلمانی
هانری میشو، 24 مه 1899 - 19 اکتبر 1984، بلژیکی/فرانسوی
رولاند پنروز، 14 اکتبر 1900 - 23 آوریل 1984، انگلیسی
آندره برتون، 18 فوریه 1896 - 28 سپتامبر 1966، فرانسوی
ساری دینز، 8 اکتبر 1898 - 25 مه 1992، مجارستانی/آمریکایی
جوزپه پنونه، 3 آوریل 1947; ایتالیایی
لوئیز بورژوا، 25 دسامبر 1911 - 31 مه 2010، فرانسوی/آمریکایی
رابرت ایندیانا، 13 سپتامبر 1928 - 19 مه 2018، آمریکایی
“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”