ریتم آهنگ

هنر فمینیستی چیست؟

هنر فمینیستی چیست؟

هنر فمینیستی چیست؟

هنر فمینیستی یک جنبش هنری است که از قدرت جنبش حقوق زنان در دهه های 1960 و 1970 پدیدار شد. این جنبش سلطه مردان را نه تنها در هنر بلکه در کل جامعه نیز به چالش می کشد.

 

اغلب صرفاً به ایجاد نظریه هنر فمینیستی مربوط می شود. با این حال، فمینیسم به عنوان یک جنبش با پایگاه و تأثیر قوی آکادمیک، قوی‌ترین صدا را برای اقلیت‌ها و ستمدیدگان ثابت کرده است، بنابراین هنر فمینیستی به تکامل خود ادامه می‌دهد و برای بحث و مطالبه اصلاح نادرست‌ها در سراسر جامعه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

تاریخچه هنر فمینیستی

هنر فمینیستی که در ابتدا بر خلق آثار مرتبط با دنیای هنر تحت سلطه مردان متمرکز بود، به راحتی با حمایت جنبش قدرتمند فمینیستی و موفقیت آن در به دست آوردن صدا و سکویی برای مبارزه برای حقوق برابر، منشعب شد. آثار قبلی در رسانه های سنتی مانند نقاشی، اجرا و صنایع دستی بودند که به طور سنتی قلمرو زنان در خانه تلقی می شد و بنابراین توسط هنرمندان فمینیست برای انتقاد از همین نگرش و نقش فرضی استفاده می شد.

 

مشهورترین اثر مری بت ادلسون، هنرمند پیشگام فمینیست، احتمالاً برخی از هنرمندان زن زنده آمریکایی (1972) است که شامل یک کلاژ عکاسی از شام آخر لئوناردو داوینچی است که نشان می دهد عیسی و شاگردانش جایگزین شده اند، و کل اثر با قاب قاب شده است. ، عکس های بیش از 80 زن هنرمند. این اثر فشار می آورد تا جایی برای ساختن در دنیای هنری تحت سلطه مردان وجود داشته باشد، اما در عین حال دین مردانه را که مسیحیت است، نقد می کند.

 

Semiotics of the Kitchen (1975)، کار اصلی مارث راسلر، این ایده را یک قدم جلوتر می برد و از رسانه های پیشرفته تر در قالب اجرای ویدیویی برای تقلید نمایش های آشپزی تلویزیونی استفاده می کند که توسط مجری جولیا چایلد در طول دهه 1960 محبوبیت یافت. رفتار و ژست‌های رازلر که عمدتاً آینه‌ای نقش زن خانه‌دار مطیع است، تغییر می‌کند تا نارضایتی خود را از ظلم ذاتی نقش‌هایی که زنان باید ایفا کنند یا از آنها انتظار می‌رود، ابراز کند. روسلر در مورد این قطعه اظهار داشت: "من با چیزی مانند مفهوم "زبان صحبت کننده موضوع" و با تبدیل خود زن به نشانه در سیستمی از نشانه ها که نشان دهنده یک سیستم تولید غذا است، نگران بودم. سوبژکتیویته را مهار کرد.»

 

هنرمندان فمینیستی مانند کارولی اشنیمان با اذعان به اینکه این نوع بحث هنوز برای فشار بر برابری و حقوق زنان اساسی است، کار تجربی بصری را در قالب‌های چند رسانه‌ای توسعه دادند تا تمرکز بر بدن، روایت، مسائل جنسی و جنسیتی را به عنوان فمینیسم به عنوان یک دانشگاه علمی گسترش دهند. و پلت فرم اجتماعی شروع به استفاده برای ابراز نگرانی در مورد نژاد، طبقه، و اشکال امتیاز کرد.

 

نسل‌های جوان‌تر از هنرمندان فمینیست در مقیاس‌ها و سطوح بسیار متفاوت عمل کرده‌اند تا پیام و اعتراض خود را برای تغییر ارائه دهند. کار ادلسون را می توان به عنوان نمایشی از یک جامعه خیالی هنرمندان زن در نظر گرفت که او می شناخت و به آنها احترام می گذاشت، و در واقع ادلسون بیشتر وقت خود را صرف ایجاد گروه های زنان و ترویج جوامع سازنده به عنوان پاسخ ها و بلوک های سازنده برای سازماندهی و انتشار کرد. ایده ها و تغییر اخیراً، با گام‌های بلندتری که به‌ویژه در هنر معاصر و مفهومی برداشته شده است، هنرمندان فمینیست رفتار اجتماعی را به‌عنوان شکلی قدرتمند و جمعی از کنش توسعه داده‌اند.

 

تانیا کاندیانی، هنرمند مکزیکی، که به‌خاطر کارهایش در بسیاری از رسانه‌ها، اما به‌ویژه در هنر صدا، شکلی که کاملاً از رسانه‌های سنتی و محدودیت‌های فضایی دور شده، شناخته شده است، این نوع کنش اجتماعی را با تئوری و اهداف فمینیستی ترکیب می‌کند. اثر او Pulso (2016) شامل اجرای زنده 195 زن با لباس مشابه بود که در حال رژه رفتن، آواز خواندن و نواختن طبل سنتی مردانه آزتکا در حالی که مناطق و قطارهای زیرزمینی مکزیکوسیتی را در فضایی کاملاً آرام و آرام، هرچند پر سر و صدا، در مورد تغییر ادراک نظر می دادند. نقش زنان و قدرت در جامعه

 

هنرمند کلمبیایی کریستینا اوچوا از کنش اجتماعی به عنوان ابزاری برای ترویج جایگزین های طبیعی برای راه حل های سرمایه داری مصرف کننده برای سلامت و زندگی خانگی استفاده می کند. ایجاد باغ های مشترک در کنار مردم محلی - که به طور همزمان در حال اجرا، ایجاد و تعامل با این قطعه هستند - گیاهان دارویی و سایر گیاهان بسیار مفید کاشته می شوند، قبل از اینکه خواص، کاربردها و فواید آنها آموزش داده شود و همچنین در دسترس جامعه محلی قرار گیرد.

 

هنرمندان برجسته فمینیست

آنا مندیتا (1948-1985)

Guerrilla Girls (تاسیس 1985)

مری بت ادلسون (متولد 1933)

مارتا روسلر (متولد 1943)

باربارا کروگر (متولد 1945)

تانیا کاندیانی (متولد 1974)

سیندی شرمن (متولد 1954)

مونیکا مایر (متولد 1954)

کارول اشنیمن (1939–2013)

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”