• صفحه نخست
• شناخت ژول هاردون مانسارت؛ معمار فرانسوی

شناخت  ژول هاردون مانسارت

ژول هاردون مانسارت که در میان بزرگترین معماران و هنرمندان باروک فرانسه - مانند لوئی لوو (1612-70)، آندره لو نوتر (1613-1700)، و شارل لو برون (1619-1700) قرار گرفته است. از فرانسوا مانسار (1598-1666)، پدر معماری کلاسیک فرانسوی، که نام خود را به یک سقف شیبدار با یک قله مسطح کوتاه، داد.

ژول هاردوئن مانسارت جانشین لو به عنوان معمار سلطنتی پادشاه لوئی چهاردهم شد که ذوق قدرت و اعتبار او را مطیعانه در نماهای باشکوه کاخ ورسای و همچنین اولین "پنجره های فرانسوی" که برای Grand Trianon طراحی کرد منعکس کرد.

در واقع، کار مانسارت  توسط بسیاری از محققان هنر به عنوان نقطه اوج معماری باروک در فرانسه تلقی می شود. بعدها به عنوان معمار برتر و سرپرست ساختمان‌ها منصوب شد، از دیگر نمونه‌های مهم معماری او می‌توان به شاتوی استادانه مارلی (1679-1686) - که در ابتدا به عنوان محل اقامت پادشاه از زندگی درباری در نظر گرفته شده بود - و میدان وندوم (1698) در پاریس اشاره کرد.

زندگینامه

او در پاریس به دنیا آمد و زیر نظر خویشاوند معروفش فرانسوا مانسارت تحصیل کرد که از او نیز مجموعه وسیعی از نقشه ها و طرح ها را به ارث برد. او همچنین توسط لیبرال بروانت، طراح بیمارستان سلطنتی پاریس معروف به Les Invalides، که مانسارت پس از مرگ بروانت تکمیل کرد، آموزش دید. در سن 29 سالگی، مانسارت معمار رسمی لویی چهاردهم شد و در این نقش ابتدا قصر سلطنتی سنت ژرمن آن لایه را گسترش داد، قبل از اینکه به طراحی مجدد و گسترش کاخ ورسای روی آورد. در اینجا، در طول دوره 1678-1698، بر اساس طرح‌های سلفش لو وو، تالار جدید آینه‌ها، تریانون بزرگ، اورنجری و همچنین بال‌های شمالی و جنوبی جدید را طراحی کرد.

منسارت به همراه روبرت دو کوته، مسئولیت کلیسای سلطنتی (1710) در ورسای را نیز بر عهده داشت. در طول دهه 1680، او همچنین Chateau de Marly (1679-1686) را طراحی کرد، یک خانه خانوادگی سلطنتی که به سرعت رشد کرد و شامل 12 آلاچیق برای مهمانان، باغ‌های رسمی استادانه و بیش از 200 مجسمه از سنگ و مرمر شد. در سال 1685 او به عنوان معمار اصلی پادشاه و در سال 1699 به عنوان سرپرست ساختمان های سلطنتی منصوب شد.

او در پاریس نیز فعالیت داشت. در ادامه کار بروانت در بیمارستان کهنه سربازان Les Invalides، مانسارت  طبل ستوندار گنبد را با قرار دادن یک طبقه اتاق زیر شیروانی اضافی در بالای قرنیز بالا برد و در این فرآیند یکی از باشکوه ترین نمونه های معماری باروک را خلق کرد. گنبد آجدار - یکی از بزرگترین گنبدهای جهان - هم بر ساختار بیرونی و هم بر فضای داخلی تسلط دارد. (همچنین ببینید: کلیسای سنت پیتر رم 1506-1626). در سال 1698 او مکان هشت ضلعی وندوم در پاریس را دوباره طراحی کرد - که در ابتدا به منظور نگهداری آکادمی ها و کتابخانه های سلطنتی آغاز شد. طرح‌ها و سقف‌های باروک مشخصه Mansart همچنان به وضوح قابل مشاهده است، همانطور که ستون‌های رومی کورنتی که نماهای دو طبقه را تزئین می‌کنند. (نگاه کنید به: معماری رومی.)

موقعیت برجسته او به عنوان قدرتمندترین معمار باروک در زمان لوئیس کواتورز، به او این فرصت را داد تا بسیاری از بناهای تاریخی مهم آن دوره را خلق کند و لحن هنر باروک پسین را در فرانسه رقم بزند. رویکرد او به طراحی ساختمان بر معماران خارج از کشور مانند سن پترزبورگ و قسطنطنیه، از جمله بارتولومئو راستلی (1700-71) تأثیر گذاشت. او در سن 62 سالگی در مارلی لو روی درگذشت.

ساختمان های طراحی شده توسط ژول هاردون مانسارت

از معروف ترین آثار او می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- Pavilion de Manse، Auvergne (1659-89)

- Chateau de Saint-Germain-en-Laye، نزدیک پاریس (1663-82)

- Chateau de Dampierre-en-Yvelines (1675-83)

- کاخ ورسای (1678-98) آثار مختلف

- Chateau de Marly، Marly-le-Roi (1679-86)

- Dome of Les Invalides، پاریس (1679-91)

- میدان پیروزی، پاریس (6-1684)

- پونت رویال، پاریس (9-1685)

- Chateau de Meudon (1695)

- Place Vendome، پاریس (1698)

دیگر معماران معروف باروک

فرانسه

فرانسوا مانسارت (1598-1666)

بریتانیا

سر کریستوفر رن (1632-1723)

سر جان وانبرو (1664-1726)

آلمان / اتریش

یوهان برنهارد فیشر فون ارلاخ (1656-1723)

یاکوب پراندتاور (1660-1726)

یوهان دینتزنهوفر (1663-1726)

آندریاس شلوتر (1664-1714)

بالتاسار نویمان (1687-1753)

هانس گئورگ ونزسلاو فون کنوبلسدورف (1699-1753)

ایتالیا

ویگنولا (1507-73)

پیترو دا کورتونا (1596-1669)

برنینی (1598-1680)

فرانچسکو بورومینی (1599-1667)

اسپانیا

آلونسو کانو (1601-1667)

پدرو دی ریبرا (1681-1742)

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”