ریتم آهنگ

آشنایی با هانس ناموث؛ عکاس آلمانی-آمریکایی

آشنایی با هانس ناموث؛ عکاس آلمانی-آمریکایی

عکاسی هانس ناموث

 

این عکاس آلمانی-آمریکایی که یک چهره مهم در اسطوره‌شناسی هنر مدرن است، در نتیجه عکاسی هنری زیبای خود که آثار نقاشی اکشن جکسون پولاک (1912-1956) را ثبت می‌کند، شهرت بین‌المللی به دست آورد. در مجموع، او 500 عکس گرفت و دو فیلم از پولاک در محل کارش در استودیوی خود ساخت که جایگاه او را به عنوان یکی از بزرگترین عکاسان زمانش تثبیت کرد. این هنر پرتره غیرمعمول، که سبک منحصر به فرد پولاک در "نقاشی اکشن" را مستند کرد، منجر به افزایش چشمگیر شهرت هنرمند و درک بیشتر کار او شد. همچنین به ناموث کمک کرد تا جلسات پرتره را با هنرمندان متعدد دیگری از مدرسه نیویورک ترتیب دهد - به ویژه نقاش زمینه رنگ، مارک روتکو، ویلم دی کونینگ، هنرمند نئو دادا، رابرت راشنبرگ هنرمند نئو دادا، و کلیفورد استیل منزوی - و همچنین برخی از آنها. از بزرگترین معماران آمریکا، از جمله فرانک لوید رایت، فیلیپ جانسون، والتر گروپیوس و لوئیس کان. اگرچه ناموث به عنوان یک عکاس ماهر از نظر فنی شناخته می‌شود، اما بسیاری از موفقیت‌های ناموث در به کار انداختن سوژه‌هایش در مقابل دوربین، به شخصیت دوستانه و اجتماعی او برمی‌گردد. علاوه بر عکاسی مستند خود از هنرمندان مدرن، ناموث - به تحریک کارمن هررا، همسر گواتمالایی‌اش - دوربین خود را نیز به سمت مردم مام تودوس سانتوس در گواتمالا، که سبک زندگی آنها در معرض خطر اعتیاد به الکل بود، معطوف کرد. شانس اصلی ناموث که اکنون تقریباً به عنوان یک مورخ هنر در نظر گرفته می شود، انتخاب پولاک به عنوان اولین پروژه اش بود، زیرا تکنیک نقاشی اکشن پولاک برای ثبت در یک سری عکس ایده آل بود. علاوه بر این، برای پولاک و دیگرانی مانند او، این عمل نقاشی است که واقعا خلاقانه است. تصویر صرفاً باقیمانده این است. بنابراین، سکانس پولاک ناموث به عنوان نقطه عطفی هم در تاریخ عکاسی و هم در تاریخ هنر ثبت شده است.

 

  •  

 

ناموث که در اسن به دنیا آمد، توسط مادرش تشویق می‌شود تا به هنرها علاقه نشان دهد و به طور منظم به موزه فولکوانگ تبدیل شود، جایی که نمایشگاه‌هایی از اکسپرسیونیسم آلمانی و امپرسیونیسم فرانسوی را می‌بیند. در 18 سالگی، او به پاریس سفر می کند، جایی که در نهایت با جورج رایسنر عکاس آلمانی خارج از کشور همکاری می کند و او را با اصول عکاسی آشنا می کند. این زوج در حالی که المپیاد کارگران در بارسلون را در جولای 1936 برای مجله فرانسوی VU پوشش می دادند، درگیر جنگ داخلی اسپانیا می شوند و عکس هایی را به طور مناسب در اختیار چندین نشریه اروپایی قرار می دهند. هنگامی که جنگ جهانی دوم در سال 1939 آغاز می شود، ناموث ابتدا به عنوان یک بیگانه توسط مقامات فرانسوی بازداشت می شود، قبل از اینکه در نهایت در سال 1941 راهی نیویورک شود. در دسامبر 1943 پیش نویس پیش نویس او به سرویس های اطلاعاتی ملحق شد و به عنوان مترجم با آمریکایی ها کار می کند. ارتش در اروپا

 

در بازگشت به نیویورک پس از جنگ، ناموث با عکاس الکسی برودویچ (1898-1971) که همچنین مدیر هنری هارپرز بازار است، ملاقات می کند. ناموث زیر نظر برودوویچ و یوزف برایتنباخ (1896-1984) در مدرسه جدید تحقیقات اجتماعی کلاس می گذراند و به زودی برای هارپرز بازار کار می کند و عکاسی مد انجام می دهد.

 

در سال 1950 ناموث استودیویی را در نیویورک باز می‌کند و به تحریک برودویچ، با جکسون پولاک نقاش بداخلاق، شلوار جین و زنجیر دود تماس می‌گیرد و از هنرمند می‌خواهد در حین کار در آتلیه‌اش عکس بگیرد. پولاک که توسط همسر آگاه رسانه ای خود لی کراسنر متقاعد شده است، موافقت می کند و بقیه تاریخ است. ناموث تبدیل به وقایع نگار اصلی عکس مدرسه نیویورک می شود و در طول دوره 1950-1988 از بیش از 300 نقاش، مجسمه ساز و هنرمند مفهومی معمولاً زمانی که در استودیوهای خود کار می کردند، عکس می گیرد. علاوه بر مواردی که قبلاً ذکر شد، ناموث عکس پرتره هایی از استوارت دیویس مدرنیست انجام می دهد. هنرمندان پاپ روی لیختنشتاین، جورج سگال و جیمز روزنکوئیست. ریچارد سرا مجسمه ساز و اندی وارهول، پست مدرنیست همه کاره، و همچنین فیلم هایی درباره نقاش انتزاعی جوزف آلبرز و مجسمه ساز الکساندر کالدر. در این روند او به یکی از بهترین هنرمندان پرتره در آمریکا تبدیل می شود. در سال 1979 او شروع به کار عکاسی برای Art News کرد و در نهایت در طی چهار سال 19 جلد اول برای مجله تولید کرد.

 

او در یک تصادف اتومبیل در لانگ آیلند در سال 1990 جان خود را از دست داد، نه چندان دور از محلی که پولاک 34 سال قبل در یک تصادف رانندگی در آن جان باخت.

 

نمایشگاه های برگزیده

 

1967 نیویورک (موزه هنر مدرن)

1979 پاریس (Musee d'art moderne)

1980 آمستردام (Galerie Fiolet)

1982 وودستاک، نیویورک (مرکز عکاسی Catskill)

1986 مونیخ (Stadtische Galerie im Lenbachhaus)

1988 بوئنوس آریس (Rencontres Internationales de la Photographie)

1999 واشنگتن دی سی (موسسه اسمیتسونیان)

2008 توسان، آریزونا (مرکز عکاسی خلاق)

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”