ماسک ها
اشکال ماسک های آفریقایی بسیار متنوع است. برخی کاملاً واقع گرایانه هستند، برخی دیگر به شدت طراحی شده اند. اکثریت بسیار رنگی هستند اما این منحصر به فرد نیست. تعداد کمی از مردم در تاریخ هستند که مجسمه های خود را بدون نقاشی رها کرده باشند. مجسمههای تجسمی یونانی اغلب روی چشمها و دهان نقاشی میشد تا جلوهای واقعگرایانه داشته باشد. مجسمه های مصری، بوداهای گاندارا، و پیکره های خدایان در مکزیک باستان همگی نقاشی شده بودند. در آفریقا، رنگها از مجسمهها و نقابهای سیاه ساده در مناطق داخلی کامرون، تا زرد، قرمز، سفید و آبی درخشان فیگورهای نیجریه و ماسکهای یوروبا متغیر است. در ساحل عاج، آتوتوها گرانبهاترین مجسمه های خود را با ورق طلا می پوشانند. گاهی خود مجسمه ساز تذهیب را انجام می دهد، گاهی کار را به متخصص می سپارد. یکی از هنرمندان که فقط مجسمههای تذهیب نشده میساخت، گفت که اگر دو پسر داشته باشد، به یکی تراشکاری و دیگری تذهیب را آموزش میدهد تا با هم همکاری کنند.
در بسیاری از مناطق آفریقا، هنر بومی رو به زوال است، اما در مناطقی مانند ساحل عاج هنوز شکوفا می شود. حتی در حال توسعه بیشتر است - نه از طریق نفوذ اروپایی، بلکه از طریق خلاقیت خود هنرمندان. به طور کلی، ظرفیت قبایل غرب آفریقا به عنوان صنعتگر زیاد نیست و بهره وری آنها اندک است. بنابراین توانایی عملی آنها به عنوان مجسمه ساز و زرگر بیش از پیش چشمگیر است.
فیگورهای جادویی
آتوتوها برخلاف سایر قبایل آفریقایی، نه تمایزات اجتماعی دارند و نه تعصبات اجتماعی. آنها از مهارت واقعی در هر شکلی بسیار قدردانی می کنند. در میان این اقوام نیز مجسمه های بسیاری به صورت هنر مذهبی در می آید. آتوتوها اجداد پرست نیستند، اما تعداد معینی از اجداد دارند. اینها در زمان مرگ یک مرد حک می شوند، بدن به عنوان یک الگو عمل می کند. وقتی مجسمه کامل شد، قرار است روح مرده برای مدتی وارد آن شود و پس از آن به ماورا میرود. در این بین از شخصیت جد به عنوان یک فتیش استفاده می شود. اگر کسی در مشکل باشد، شعبده باز روستایی که او از او راهنمایی می خواهد، ممکن است به او توصیه کند که یک فتیش درست کند. برای منبت کار این شغل مانند هر شغل دیگری است. برای تأثیرگذاری این فتیش، مالک باید برای آن پیشکشی بیاورد. معمولاً کافی است آن را با آرد یا حتی گچ سفید بپاشید. اما در موارد خاص ممکن است یک مرغ کشته شود. اگر بی اثر باشد، فتیش ارزشی ندارد و ممکن است از بین برود. اگر با این وجود مؤثر باشد، می توان آن را دوباره برای مقاصد دیگر استفاده کرد. یک زن نازا گاهی عروسک جادویی به نمایندگی از یک کودک میسازد و آن را روی پشت خود میبرد تا به بدن خود بیاورد که اکنون چنین فرزندی میخواهد. آتوتوها عروسکهای چوبی دیگر، و دیگر آثار مشابه هنر عامیانه دارند که با دقت حکاکی شدهاند و ارتفاع آنها از 3 اینچ تا 8 اینچ است، که هیچ گونه جادویی یا مذهبی ندارند، اما به عنوان اسباب بازی توسط بزرگسالان و همچنین کودکان استفاده میشوند. . گاهی اوقات پرتره های کنده کاری شده نیز وجود دارد که به سفارش شخص نماینده ساخته شده و به عنوان سوغات به دوستانش داده می شود. همچنین ببینید: هنر پیش از کلمبیا (تا 1535 پس از میلاد).
سایر ارقام
در میان قبایل آتوتو جنوبی حتی چیزی وجود دارد که میتوان آن را «هنر برای هنر» توصیف کرد. این افراد تعدادی اشیای حکاکی شده می سازند که هیچ کاربرد عملی و مذهبی ندارند - ظروف چوبی یکپارچه، مدل های بوق سیگنال و مجسمه های حکاکی شده حیوانات. در روزهای جشن، صاحب گنجینه های هنرهای زیبای خود را از اتاق محکم خود بیرون می آورد، آنها را در ایوان می گذارد و با محبت به آنها فکر می کند.
در میان برخی از قبایل آفریقای غربی فرانسه، بهویژه باول و هابه، چهرههایی با استایلهای سفت و سخت غالب هستند، در حالی که پارک کامرونها با پیکرههای اجدادی واقعگرایانه و ماسکهای رقص متمایز میشوند، برخی از آنها بزرگتر از اندازه واقعی هستند، بهطور شگفتانگیزی متحرک و معمولاً متحرک هستند. با دوده سیاه شده قبایل مختلف کنگو با حکاکی های شیک و تقریباً هندسی خود، در کنار یکدیگر، نوعی مجسمه و ماسک واقع گرایانه ایجاد کرده اند. تندیس ها و ماسک های مینیاتوری آن ها به رنگ عاج اغلب زیبایی زیادی دارند. هنرمندانه ترین قبایل کنگو عبارتند از بایاکا، باکوبا (که کنده کاری اشیاء تشریفاتی از امتیازات اشراف است)، بالوبا و در جنوب واتچیووکوئه.
“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”