• صفحه نخست
• آشنایی با اکشن پینتینگ (جنبش نقاشی کنشی) - بخش یک

آغاز نقاشی کنشی یا اکشن پینتینگ

بردباران

مورخ هنر نیکلاس چار نوشته است که "دینامیک کنش، آنگونه که روزنبرگ ارائه کرده است، پیش درآمدهای بصری در هنر گذشته دارد." شاید بتوان به نقاشی‌های میکل آنژ یا حتی نقاشی‌های رامبراند برگردیم، اما سریع‌تر می‌توان به مانه و امپرسیونیست‌ها اشاره کرد که بر فرآیند فیزیکی نقاشی با پنهان نکردن ضربات قلم‌مو که سطوح نقاشی‌هایشان را تشکیل می‌داد، تأکید کردند. سوررئالیست‌هایی که ترسیم خودکار را ترویج می‌کردند که با یک فرآیند تصمیم‌گیری آگاهانه انجام نمی‌شد.

در مقایسه، تئوری مجسمه سازی در اوایل قرن بیستم ظهور کرد که تاکید ویژه ای بر کنده کاری مستقیم داشت. از دهه 1910 به بعد، افرادی مانند اریک گیل و متعاقباً هنری مور این ایده را ترویج کردند که کنده کاری و اثرات قابل مشاهده آن برای خود کار تمام شده مهم است. این ایده ها توسط هنرمند و نویسنده بریتانیایی آدریان استوکس که کتاب سنگ های ریمینی در سال 1934 منتشر شد، به نثری جذاب ترجمه شد.

پس روزنبرگ با تأکید بر کنش، کیفیت خاصی از اجرا را که قبلاً در سنت هنر غربی وجود داشت، ارتقا داد. در حالی که روزنبرگ تصدیق کرد که هنر انتزاعی آمریکایی ممکن است شبیه اجداد اروپایی باشد، انگیزه آمریکایی ها برای انتزاع، تاکید آنها بر فرآیند، به طور قطع متفاوت بود و دارای ویژگی وجودی، حتی اخلاقی بود.

زمینه پس از جنگ اکشن پینتینگ

روزنبرگ ایده های مارکسیستی را که در دهه 1930 در میان روشنفکران چپ و بوهمی رواج داشت پذیرفت و دوستی او با متفکران مهمی مانند هانا آرنت، همسرش هاینریش بلوچر، پل گودمن و کنت برک احتمالاً افکار او را در مورد فردیت، عاملیت، و عمل. در این زمان بود که او شروع به ملاقات و معاشرت با هنرمندانی کرد که بعدها درباره آنها نوشت. او با دادائیست‌های قبلی که از هنرشان برای نقد شدید فرهنگ و جامعه‌ای که منجر به جنگ جهانی اول شد، استفاده می‌کردند، آشنا بود، و از هنرمندانی مانند هربرت فربر و ویلم دی کونینگ شنید که در مورد بوم به‌عنوان عرصه و نقاشی به‌عنوان مبارزه صحبت می‌کردند. روزنبرگ در مواجهه با یک جنگ ویرانگر، جامعه ای به طور فزاینده بوروکراتیزه شده و فرهنگ توده ای متجاوزانه که انطباق با خلاقیت فردی را ترویج می کرد، تصمیم گرفت راه هایی را که هنرمندان در هنرشان به این دوره جدید واکنش نشان می دهند، بررسی کند. روزنبرگ که در اصل برای معرفی مخاطبان اروپایی با نقاشی جدید آمریکایی پس از جنگ نوشته شده بود، در نهایت مقاله خود "The American Action Painters" را در شماره دسامبر 1952 مجله برجسته Art News منتشر کرد. او هیچ هنرمندی را با نام ذکر نکرد، اما واضح بود که او از گروه کوچک نقاشان پیشتاز در شهر نیویورک صحبت می‌کرد.

به ویژه پس از جنگ جهانی دوم، این احساس رو به رشد وجود داشت که چیزی جدید و کاملاً نامرتبط با «ارزش‌های» پیشین هنر مورد نیاز است. در حالی که «نقاش‌های اکشن آمریکایی» به دلیل ارائه توضیحاتی درباره نقاشی اکشن مشهور است، یکی از نکات مهم آن این است که در پی کالایی شدن هنر مدرن (او از این کار برای تمایز آن از هنر ساخته شده در دوران مدرن استفاده می‌کند) و استفاده ها و سوء استفاده های نخبگان فرهنگی از این نقاشی جدید، مخاطب بیشتری پیدا نکرده است. در واقع، با این فرهنگ عامه که به تازگی تحقیر شده است، که در آن هنر فاقد ماهیت و کیفیت اساسی است، هنر مدرن، از نظر روزنبرگ، می تواند به عنوان یک برچسب سطحی به هر چیزی که به نظر می رسد بدیع یا ناآشنا باشد، چسباند. او نگران بود که اکشن پینتینگ به خاطر آنچه بود به رسمیت شناخته نشده بود - ادعایی عمیقاً فیزیکی از زندگی انسان در جامعه ای که به طور فزاینده ای غیرانسانی شده است.

روزنبرگ و نقاشانی که او توصیف کرد نه تنها مشتاق فرار و پیشی گرفتن از پیشینه‌های دستاوردهای هنری اروپا بودند، بلکه مشتاق بودند مبنایی را که خود هنر بر آن درک می‌شد تغییر دهند. روزنبرگ بین ماهیت صرفا بصری تمام هنرهای پیشین، از یک سو، و ماهیت اکشن رهبری شده در اکشن پینتینگ، از سوی دیگر تمایز قائل شد. در مرکز اکشن نقاشی، میل به زندگی انسان، حرکت و ژست هنرمند، به عنوان نقطه اصلی مورد علاقه در یک اثر هنری ظاهر شد.

از یک جهت، Action Painting واکنشی بود به اثرات غیرانسانی جنگ مکانیزه و پیامدهای تأثیرگذار شرکت در یک جنگ خونین. علاوه بر این، برای روزنبرگ، این ادعای زندگی انسان نیز از سرخوردگی رکود اقتصادی رشد کرد. همانطور که فرد اورتن مورخ هنر توضیح داد، از زمان رکود بزرگ در دهه 1930، "احساس بن بست" در میان برخی از روشنفکران آمریکایی ایجاد شد که نیاز شدیدی به تغییرات بنیادی احساس کردند. روزنبرگ یکی از آنها بود و برای او، اکشن پینتینگ تا حدی راهی برای بیان مقاصد سیاسی انقلابی بود.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”