• صفحه نخست
• بیوگرافی لیلاند بل؛ از معاصران نقاشی آمریکا

بیوگرافی لیلاند بل

دوران کودکی

لیلاند بل در سال 1922 در کمبریج، مریلند به دنیا آمد و در فلت بوش، بروکلین بزرگ شد. در جوانی به نقاشی علاقه داشت و اغلب از تصاویر نورمن راکول در کتاب های کابوی کپی می کرد. او همچنین با کشیدن کاریکاتور برای مردم در کوچه و خیابان پول بیشتری به دست آورد. اشتیاق دیگر بل، جاز، او را به حضور در کلوپ های جاز نیویورک سوق داد. در دبیرستان، والدین روسی-یهودی بل خانواده را به واشنگتن دی سی نقل مکان کردند، جایی که او گهگاه کلاس را برای کپی کردن آثاری که در گالری یادبود فیلیپس (مجموعه فعلی فیلیپس) و کتابخانه کنگره می دید، قطع می کرد و به ویژه به آثاری از پل کلی و توماس ایکینز.

آموزش اولیه

در اواخر دبیرستان، بل نقاش کارل کناتس را ملاقات کرد که به بل پیشنهاد کرد به استان وینستاون، ماساچوست نقل مکان کند. بل پس از اقامت کوتاهی در آنجا، در سال 1941 به نیویورک نقل مکان کرد. برای مدتی در همسایگی نقاش رابرت دنیرو، پدر، زندگی می‌کرد که به بل پیشنهاد کرد به عنوان نگهبان در موزه نقاشی‌های غیرعینی (که بعداً در گوگنهایم ساخته شد به او بپیوندد. ). بل برای مدت کوتاهی در آنجا کار کرد، اما به دلیل اینکه به یکی از بازدیدکنندگان گفت که می‌تواند نقاشی بهتری را در نمایشگاه دیگری ببیند، اخراج شد. بل که عمدتاً یک هنرمند خودآموخته بود، مدت کوتاهی را در سال 1942 به تحصیل در مدرسه هانس هافمن گذراند و در آنجا با نقاش فیگوراتیو ایسلندی، لوئیزا ماتیاسدوتیر آشنا شد. (در واقع، بل گفته است که ابتدا به مدرسه هافمن رفت زیرا درباره زنان زیبای ایسلندی که در آنجا ثبت نام کرده بودند شنیده بود.) بل سپس مدت کوتاهی را در اقیانوس آرام با تفنگداران دریایی گذراند، اما در سال 1943 به نیویورک بازگشت. او در سال 1944 با ماتیاسدوتیر که او را اولا می نامید ازدواج کرد و دخترشان تما در سال 1945 به دنیا آمد. تما نیز بعداً نقاش شد.

دوره بلوغ

بیشتر کارهای بل مربوط به دهه 1940 دیگر وجود ندارند. آن نقاشی هایی که باقی مانده اند، به ویژه از اوایل آن دهه، انتزاعی تر از آثار هنری بعدی او هستند، در حالی که همان حساسیت پرانرژی را نشان می دهند. بل کار خود را در مراحل مجزای انتزاعی و فیگوراتیو نمی دید. در عوض، او در طول زندگی حرفه ای خود سیالیت را در سبک خود دید. بل شروع به حرکت به سمت تمرکز بازنمایی و فیگوراتیو قوی‌تر کرد، درست زمانی که آثار انتزاعی در میان هنرمندان نیویورکی‌اش محبوب شد. از سال 1950 تا 1951، بل و خانواده اش به پاریس سفر کردند، جایی که او کار همکاران ژان هلیون، بالتوس و آلبرتو جاکومتی را جذب کرد. پس از بازگشت به نیویورک، بل به نقاشی ادامه داد و در عین حال مشاغل جانبی متعددی مانند یدک کشی در یدک کش، پیشخدمت، سرایدار، و انباردار کتابخانه را نیز بر عهده گرفت. بل پس از نمایشگاهی در سال 1955 در گالری هانزا نیویورک، نمایشگاه های انفرادی متعددی را در گالری های مختلف شهر برگزار کرد. او همچنین رابطه ای طولانی با گالری دار رابرت شوئلکوپف آغاز کرد که از سال 1964 شروع شد و برای چندین دهه ادامه داشت. بیشتر کارهای بل از این زمان بر روی پرتره متمرکز بود، به ویژه در نقاشی های خودش و اولا. با وجود حمایت مداوم Schoelkopf، بل تعداد کمی از نقاشی‌ها را فروخت و تا حدودی توسط منتقدان نادیده گرفته شد، احتمالاً تا حدی به این دلیل که آثار او به طور منظم در هیچ دسته‌بندی قرار نمی‌گرفت. در عوض، سبک او مستقل و متمایز از همتایان اکسپرسیونیست انتزاعی و مینیمالیستش باقی ماند.

سالهای پایانی و مرگ

بل علاوه بر نقاشی، معلم و مدرس معتبر و مشهوری بود. او به ویژه در مورد دفاع از هنرمندان مورد احترام خود مصمم بود و هنگام مخالفت با دیگران پر سر و صدا بود. بل یکی از اعضای هیئت علمی مؤسس در مدرسه استودیو نیویورک بود که در سال 1964 شروع شد و به تدریس نقاشی در دانشکده طراحی پارسونز، دانشگاه ییل، دانشگاه ایندیانا و موسسه هنر کانزاس سیتی پرداخت. در طول دهه‌های بعدی، او به اصلاح سبک هنری و نقاشی‌های قبلی خود ادامه داد. (به عنوان مثال، بل مجموعه گروه خانواده خود را در اواخر دهه 1960 گسترش داد تا آثار گروه پروانه در دهه های 1970 و 1980 را خلق کند.) اگرچه او تعدادی نقاشی از طبیعت بی جان خلق کرد، اما شخصیت انسانی ثابت ترین موضوع او بود، به خصوص او. زن و دختر نقاشی‌های بعدی او، مانند گروه پروانه (1968) و سری صبح (حدود دهه 1970-1980)، شکل‌گرفته‌ترین سبک حرکت، خطوط واضح فضا و بازی روی نور و سایه را نشان می‌دهند. بل در سال 1991 در نیویورک درگذشت.

میراث لیلاند بل

شکل دادن به سبک متمایز خود خارج از تأثیر جنبش اکسپرسیونیستی انتزاعی محبوب تر، ممکن است بل از دریافت حمایت انتقادی و مالی که معاصرانش به دست آورده بودند، باز داشته باشد. با این حال، دقیقاً همین تعهد به تمرکز کمتر شیک و فیگوراتیو بود که بل را به یک چهره هنری مهم و یک سخنران پرشور تبدیل کرد. امروزه نقاشی‌های بل در مجموعه‌های موزه هنر متروپولیتن نیویورک، موزه هیرشهورن و باغ مجسمه در واشنگتن دی سی، موزه رز دانشگاه برندیس، ماساچوست، و موزه نعنا در شارلوت، کارولینای شمالی، نگهداری می‌شوند. دیگران.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”