• صفحه نخست
• آشنایی با بنکسی - بخش 1

بیوگرافی بنکسی

دوران کودکی

اطلاعات بسیار کمی از جوانی بنکسی در دست است، زیرا او همچنان هویت واقعی خود را مخفی نگه می دارد. گزارش شده است که او (به عنوان دروازه بان) با باشگاه فوتبال ایستون کابوی در دهه 1990 و اوایل دهه 2000 بازی می کرد. به گفته ویل سیمپسون، یکی دیگر از اعضای قدیمی گروه ایستون کابوی، بنکسی در سال 2001 با این تیم به مکزیک سفر کرد و تعدادی نقاشی دیواری را در جوامعی که در آن بازی می کردند، نقاشی کرد، از جمله یک نقاشی که "به قرعه کشی برای جمع آوری پول پرداخته شد. برای پروژه های آب در چیاپاس در جنوب غربی مکزیک."

با توجه به تحقیقات چندین همکلاسی و همکار سابق ادعایی، همراه با اشاره به موقعیت جغرافیایی کار بنکسی، گمان می‌رود که این هنرمند رابین گانینگهام، دانش‌آموز سابق مدرسه کلیسای جامع بریستول باشد. همچنین گمانه زنی هایی وجود دارد مبنی بر اینکه بنکسی به جای اینکه یک فرد مجرد باشد، تیمی متشکل از هفت هنرمند است.

آموزش و پرورش و آموزش اولیه

به دلیل ناشناس بودن او، نمی توان در مورد تحصیلات یا آموزش هنر بنکسی حدس زد. با این حال، از همان اوایل کار او، ما مهارت خلاقانه‌ای در استفاده از تصاویر اصلی برای توسعه صدای منحصر به فرد خود پیدا می‌کنیم - صدایی که ترکیبی از بصری‌های بحث‌برانگیز و طنزآمیز برای ایجاد پیام‌های ضد جنگ، ضد سرمایه‌داری و ضد نظام است.

در اوایل دهه 1990، بنکسی به عنوان یک هنرمند گرافیتی دست آزاد با خدمه DryBreadZ (DBZ) در زادگاهش بریستول شروع به کار کرد. در حدود سال 1994، او به هنر استنسیل روی آورد، با الهام از همکار هنرمند خیابانی 3D که بعداً یکی از اعضای موسس گروه Massive Attack شد. شابلون ها به طور سنتی با دست کشیده می شوند یا روی صفحات استات یا استاک کارتی چاپ می شوند و سپس با دست بریده می شوند. سپس شابلون ها را روی سطحی مانند دیوار چسبانده و با اسپری رنگ می کنند. هنگامی که شابلون برداشته می شود، تصویر باقی می ماند. این اولین ابزار امضا به بنکسی اجازه داد تا قطعات را در پرواز اجرا کند. مانند بسیاری از هنرمندان خیابانی، او از نقوش تکراری رایج مانند میمون‌ها، پلیس‌ها، سربازان، آشوب‌گران، کودکان و افراد مسن استفاده کرد تا مهر خود را در مکان‌های عمومی نشان دهد، که به سرعت شروع به جذب طرفداران کرد. با تکثیر این تصاویر نمادین در اطراف بریستول و لندن، او به سرعت توجه جامعه هنر خیابانی و عموم مردم را به خود جلب کرد.

اولین نقاشی دیواری شناخته شده بنکسی، <i>غرب ملایم</i> (1997) که یک خرس عروسکی را به تصویر می کشد که کوکتل مولوتوف را به سمت سه افسر پلیس می کشد.

بنکسی که یک هنرمند خیابانی نمونه اولیه بود، خرابکاری خود در فضای عمومی و استفاده از شهر را به عنوان یک بوم نقاشی توجیه کرد، به عنوان پاسخی مستقیم به آنچه که او «براندالیسم» نامید، یا «هر تبلیغی در فضای عمومی که به شما هیچ انتخابی نمی‌دهد. ببینید یا نه...افرادی که واقعاً محله‌های ما را تخریب می‌کنند، شرکت‌هایی هستند که شعارهای غول‌پیکر را در ساختمان‌ها و اتوبوس‌ها می‌نویسند و سعی می‌کنند به ما احساس ناکافی بدهند، مگر اینکه وسایل آنها را بخریم. آنها انتظار دارند که بتوانند پیام خود را در صورت شما فریاد بزنند همه سطوح موجود، اما شما هرگز اجازه ندارید پاسخ دهید. خب، آنها مبارزه را شروع کردند و دیوار سلاح انتخابی برای ضربه زدن به آنها است."

تصویر موش با امضای بنکسی، که به عنوان خودنگاره ای از هنرمند حیله گر و فعال شبانه عمل می کند.

بنکسی همچنین به طور مکرر از موش ها در هنر خود استفاده می کرد، مانند سلف خود، هنرمند خیابانی بلک لو رات، که زمانی اظهار داشت: "من شروع به سم پاشی چند موش کوچک در خیابان های پاریس کردم زیرا موش ها تنها حیوانات وحشی هستند که در شهرها زندگی می کنند. تنها موش ها زنده می مانند که نسل بشر ناپدید شود و بمیرد." در آثار بنکسی، این موجودات شبانه (برای اکثر افراد مرتبط با بیماری و هجوم) را می توان نوعی نام مستعار یا خودنگاره هنرمندی دانست که کارهای غیرقانونی خود را در پوشش تاریکی کامل می کند.

بنکسی گفت: "اگر احساس می کنید کثیف، بی اهمیت یا مورد بی مهری هستید، پس موش ها الگوی خوبی هستند. آنها بدون اجازه وجود دارند، برای سلسله مراتب جامعه احترامی قائل نیستند و 50 بار در روز رابطه جنسی دارند." کلمه "رت" همچنین به عنوان یک تشبیه از "هنر" عمل می کند، اگرچه بنکسی اعتراف کرده است که چندین سال قبل از اینکه کسی او را متوجه این واقعیت کند موش ها را نقاشی کرده است. موش‌ها همچنین حیوانات موذی نادری هستند که در برابر نفرت عمیق انسان‌ها مقاومت می‌کنند و مهارت‌های بقا را دارند - تا حدودی مانند هنرمندان خیابانی که از اقتدار فرار می‌کنند و اغلب تحت پوشش تاریکی فعالیت می‌کنند.

در دهه 1990 او با عکاس بریستول استیو لازاریدس آشنا شد که شروع به عکاسی از بنکسی و کارهایش کرد و سپس تا سال 2009 نماینده او شد. هرگز حدس نمی زدم که 20 سال بعد او مشهورترین هنرمند نسل خود خواهد بود و آثارش در برنامه های درسی مدرسه مورد مطالعه قرار خواهند گرفت." او همچنین می‌گوید: "من 11 سال با شکوه با او [بانکسی] کار کردم، در این مدت همه قوانین موجود در کتاب قوانین هنر را به همراه چند قانون زیر پا گذاشتیم. توانایی شوک زدن و قهقهه زدن مردم."

پس از پایان رابطه حرفه‌ای بنکسی با لازاریدس، او سازمان خود را به نام «کنترل آفات» ایجاد کرد که به‌عنوان نماینده انحصاری و رابط تماس با کار او عمل می‌کند و مسئول تأیید تألیف قطعات او و صدور اسناد منشأ برای خریداران است.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”