• صفحه نخست
• هارولد لوید کمدینی که تمام نمی‌شود

در مدرسه ی هنرهای دراماتیک سن دیه گو درس بازیگری خواند. فعالیتش را از سال 1906 آغاز کرد. از 1913 به عنوان سیاهی لشکر در کمپانی های ادیسن و یونیورسال کار کرد. در 1914 چند کمدی با شخصیتی ابداعی به نام «ویلی وورک» برای هال روچ ساخت. نخستین نقش مهمش را در 1915 بازی کرد. در سال های 1915-1917 سری کمدی هایی با دومین شخصیت ابداعی اش، «لوک تنها» با هم کاری بی بی دانیلز و اسناب پولارد ساخت. از سال های 1915-1917 اغلب با هم کاری میلدرد دیویس (که از 1923 تا آخر عمر او، 1969، همسرش بود) یک سری کمدی ساخت. از 1922 منحصراً به ساخت فیلم های بلند روی آورد و یک سال بعد شرکت فیلم سازی خودش را تأسیس کرد. در دهه ی 1960 از گردآوری فیلم های کوتاهش، دو فیلم «مجموعه ای» تهیه کرد.

لوید پس از حدود صد فیلم یک حلقه ای، با حضور شخصیت خانه به دوش و غریبی به نام «لوک تنها»، دست به ارائه ی شخصیت جدیدی زد که موفقیت فراوانی برای او به هم راه آورد. این شخصیت، جوانی خجول با لباس مرتب، کلاه حصیری، عینک و لبخندی آرامش بخش بود؛ شخصیتی که نمایان گر طبقه ی متوسط امریکاست: جوان، شاداب، با اعتماد به نفس و لاجرم موفق! در صحنه ای از فیلم هرگز سست نشو، نامزدش می گوید: «او در هر کاری که سعی کند، موفق می شود.» این عبارت، مایه ی اصلی فیلم های لوید است. یکی از دلایل موفقیت او (که پس از چارلی چاپلین و باستر کیتن محبوب ترین کمدین سینمای صامت است) مهارتش در تلفیق مناسبِ «نزاکت» (یکی از صفات اصلی شخصیت ابداعی اش) با سنت بزن بکوبِ سینمای کمدی صامت است. لوید به جز بازیگری، در کارگردانی هم مهارت داشت و اگرچه در فیلم های یک حلقه ای، ظاهراً فقط جنبه های تولیدی را مد نظر داشت، اما با نخستین فیلم بلندش ،عزیزِ مادربزرگ (با هم کاری فرد نیومایر) این مهارت را به اثبات رساند. مشخصه ی صحنه های اصلی فیلم های لوید، تنوع شوخی هایی مهیج است که از درون یک موقعیت می جوشد. هر بخش از فیلم، عملی دراماتیک را بسط می دهد و آرام آرام خنده ی بیش تری تولید می کند. لوید در خلق و تعبیه ی صحنه های اوج گیرنده در آثارش مهارت فراوانی داشت. بهترین نمونه های آن صحنه ی مشهور بالا رفتن او از یک ساختمان در ایمنی، آخر از همه، پاها به جلو و چهارشنبه ی جنون آمیز است. کلید درک شخصیت لوید در «اشتیاق» او است. هیچ کدام از دیگر بزرگان کمدی هرگز چنین خصلتی را به تصویر نکشیده اند. برخی از بهترین لحظات کمدی فیلم هایش هنگامی رخ می دهد که اشتیاق، او را به موفقیت هایی می کشاند که نتیجه ی عکس می دهد. به عنوان مثال در ایمنی، آخر از همه او مجبور است دو نقش را بازی کند: برای محبوبه اش مردی موفق می نماید ولی در واقع فروشنده ی جزء یک فروشگاه است. در سرتاسرِ فیلم سال اولی نیز موقعیت ها بر مبنای اشتیاق لوید برای پذیرش از سوی جامعه (و احمق جلوه کردنش نزد مردمی که او سعی می کند. برای این پذیرش آنان را تحت تأثیر قرار دهد) بنا شده است. البته در تمام موارد، نقص یا اشتباه این شخصیت (که به وجود آورنده ی خنده است) بدل به مزیتی می شود که برای او پیروزی را به ارمغان می آورد. و البته همواره با کمک اقبال مناسب، لوید بی هیچ شکی در میان سلاطین کمدی (صامت) جای می گیرد. اسکار افتخاری او در 1952 نیز همین عنوان را بر خود داشت. فیلم های دوره ی ناطق او از قبیل دیوانه ی فیلم، راه شیری و پروفسور مواظب باش اگرچه کم تر مورد توجه قرار گرفته اند اما در دهه ی 1930 با بسیاری از بهترین کمدی های سینمای امریکا برابری می کردند. از خوشبختی لوید بود که وقتی نظام تحول یافته ی فیلم سازی امریکا دیگر تاب تحمل سلاطین سابق کمدی را نداشت، او بازنشسته شده بود!

از فیلم ها (به کارگردانی هال روچ):

1915 - یک بار در هر ده دقیقه، تازه از مزرعه، پادوهای دیوانه، تبه کار اجتماعی؛ 1916 - لوک و پری های دریایی، لوک به ادبیات رو می کند، لوک و گردن کلفت های دهاتی، کشتی گیران جسور، لوک پس از همه می خندد، اشتباه اجتماعی لوک، آتش بازی لوک خاموش می شود، خواب خراب شده ی لوک؛ 1917 - لوک تنها، آخرین آزادی لوک، قسمت هولناک نمایش، وکیل دعاوی، ماه عسل لوک تنها، لوک تنها بازنده می شود، لوک تنها از لندن تا لارامی، کنار امواج غم انگیز دریا؛ 1918 - فکر بزرگ، بچه ی بی توقف، دوباره او را بزن، لطفاً خوش رو باش: دخترها دارند می آیند، گاسی دو سلاحه، خوش پوش شهر، زندگی وحشیانه ای است، یک ماجرای عاشقانه در منطقه ی ازارک، دیوانه ی کنار دریا، دو نفر تلاش کردند، فقط دردسر، تحت تعقیب - 5000 دلار؛ 1919 - بی عرضه ی وظیفه شناس، پیش از صبحانه، تپانچه ها برای صبحانه، یک ماه عسل شورانگیز، فقط همسایه ها، راجه، هرگز به من دست نزد، زن من باش، بخور و نمیر؛ 1920 - ارواح جن زده، سرگیجه؛ (با کارگردانانی دیگر) 1920 - لطفاً شماره (نیومایر)؛ 1921 - در میان حاضران (نیومایر)، هرگز سست نشو (نیومایر)؛ 1922 - عزیر مادربزرگ (نیومایر)، دکتر جک (نیومایر)؛ 1923 - ایمنی، آخر از همه (نیومایر)؛ 1924 - مخمصه (نیومایر)، خجالتی در مقابل دخترها (نیومایر)؛ 1925 - سال اولی (نیومایر)؛ 1926 - به خاطر خدا (تیلر)؛ 1927 - برادر کوچک (وایلد)؛ 1928 - تند و سریع (وایلد)؛ 1929 - استقبال از خطر (بروکمن)؛ 1930 - پاها به جلو (بروکمن)؛ 1932 - دیوانه ی فیلم (بروکمن)؛ 1934 - آلت دست (تیلر)؛ 1935 - راه شیری (مکری)؛ 1938 - پروفسور مواظب باش (بروکمن)؛ 1947 - چهارشنبه ی جنون آمیز (پ. استرجس).

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”