اردشیر کامکار )زاده 1341، در سنندج) نوازنده کمانچه، قیچک و ویولن است. او از اعضای گروه کامکارها نیز می باشد. سبک او موسیقی سنتی ایرانی است.
وی از کودکی، ویولن را نزد پدرش فرا گرفت. پس از مدتی نیز به عنوان نوازنده کمانچه و ویولن به عضویت ارکستر فرهنگ و هنر سنندج درآمد.
در سال 1360 به تهران آمد و با گروههای عارف و شیدا و بسیاری از خوانندگان پیشروی ایران همکاری کرد.
کامکار با استفاده از تکنیکهای خاص ویولن و پوزیسینهای ویولن بر روی ساز کمانچه توانست چهرهای دیگر از این ساز بهنمایش بگذارد. در این راستا، قطعات ابوالحسن صبا را در دو اثر به یاد صبا و بر تارک سپیده، بهکمک کمانچه و ارکستر به اجرا درآورد. وی در «بر تارک سپیده»، با تکیه بر تواناییهای خود دست به ابتکارات بدیعی زده و از این رهگذر کمانچه را بهسازی فوقالعاده تأثیرگذار و وجدآور مبدل کردهاست.
از شاخصههای او در نوازندگی کمانچه، میتوان به پوزیسیونهای 7 به بالا و اجرای صداهای هارمونیک که این تکنیکها مختص ساز ویولن میباشد و تقریباً برای ساز کمانچه بهسختی قابل اجرا است اشاره نمود.
کمانچهای که با آن مینوازد ساخته قدرتالله کردی است.
از آلبومهای مستقل او میتوان به ناشکیبا با خوانندگی همایون شجریان، راز نگاه و آلبوم بی غبار عادت که با همنوازی شاگردش، شروین مهاجر عرضه شده اشاره کرد.
در سال 1394 جایزه بهترین آلبوم موسیقی ایرانی در سی و یکمین جشنواره موسیقی فجر به اردشیر کامکار برای آلبوم یقین گمشده اهدا شد.
“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”