• صفحه نخست
• جورج گرشوین

جورج گرشوین

جورج گرشوین (George Gershwin 1898-1937) جزء محبوب ترین و برجسته ترین آهنگسازان آمریکایی بود. او بیشتر برای تئاتر موزیکال برادوِی (Broadway) موسیقی می‌نوشت، با این حال، قطعه‌های ارکسترال و پیانوی او نیز مشهورند. در قطعه‌های موسیقی فوق، وی قالب و شیوه اجرایی موسیقی کلاسیک را با اسلوب متفاوت موسیقی عامه‌پسند و جاز در هم آمیخت. گرشوین هم در سبک همگانی‌پسند و هم سبک کلاسیک سده بیستم آثار مهمی دارد.

جرج گرشوین در تاریخ 26 سپتامبر 1898 در یک خانواده مهاجر روسی-یهودی در بروکلین، نیویورک به دنیا آمد. پدرش پیشه‌ور بود و خانواده‌اش سر و کاری با موسیقی نداشتند. گرشوین درباره کودکی خود می گوید: «موسیقی به واقع هرگز جذابیتی برایم نداشت. بیشتر اوقاتم را با پسرها در خیابان به بازی اسکیت می گذراندم و در مجموع مایه دردسر بودم.»

نخستین گرایش او به موسیقی در ده سالگی پدیدار شد که آن زمان به موسیقی علاقه‌مند شد و شروع به آموختن پیانو کرد. بیشتر کارهای آوازی و نمایشی خود، از جمله چندین نمایش برای برادوی را، با همکاری برادر بزرگ‌ترش، ایرا گرشوین نوشت. از آهنگ‌های گرشوین در فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی بی‌شماری استفاده شده و بسیاری از این آهنگ‌ها به عنوان استانداردهای سبک جاز به‌شمار می‌آیند و آهنگ‌سازان و خوانندگان بی‌شماری این آثار را بازنوازی و بازخوانی کرده‌اند.

در حالی که اغلب جوانان و طرفداران موسیقی در ایالات متحده به سمت سبک های جدید و اغلب به دور از محتوای موسیقی کشیده شده اند، ترانه های مردمی این دو برادر با اشعار لطیف و زیبا در میان علاقمندان به موسیقی مردمی سنگین در سراسر دنیا طرفداران بسیار پیدا کرده است. مردی که دوستش دارم (The man I love)، ریتم را گرفتم (I got rhythm)، ریتم جادویی (Facinating Rhythm)، زمان تابستان(Summer time)، سوانی (Swanee) و .. از جمله کارهای بسیار سنگین و شناخته شده سبک پاپ جز در دنیا می باشند.

شاید دلیل اصلی آن این باشد که موسیقی او فراتر از زمان خود بود. 

اهمیت کارهای گرشوین به حدی بود که در کتابخانه بزرگ جفرسون اطاقی به نام او وجود دارد و نمایشگاهی دائمی از کارهای وی و برادرش در آنجا دایر می باشد.

امروزه نام گرشوین در محافل موسیقی یادآور دوران شکوه موسیقی آمریکا در دهه های 1920 و 1930 می‌باشد.

گرشوین در عشق نسبت به موسیقی «مردم پسند» و «کلاسیک» هیچ تناقضی نمی دید.

گرشوین پس از سه سال «نوازندگی نمایشی» برای ناشران موسیقی، شغلش را رها کرد تا به عنوان ترانه ساز کاری برای خود دست و پا کند.

شهرت گرشوین به عنوان آفریننده آثار کنسرتی در 1924 و با نخستین اجرای بسیار موفق راپسودی به سبک بلو آغاز شد. یکی از شیفتگان این اثر، والتر دمروش بود که به گرشوین کنسرتو پیانویی برای ارکستر سمفونیک نیویورک سفارش داد.

آثار:

کنسرتو پیانو

یک آمریکایی در پاریس

پیش‌درآمد کوبایی

اپرای پورگی و بس

چند موسیقی فیلم

راپسودی در بلو

واپسین سال های عمر

طی سفرهای متعدد خود به اروپا در دهه 1920 شاهد اجرای آثارش در آنجا شد و با آهنگسازانی دیگر از جمله آلبان برگ، موریس راول و ایگور استراوینسکی دیدار کرد. در سفری به پاریس بود که بخش هایی از پوئم سمفونیک یک آمریکایی در پاریس (1928) را ساخت، اثری که در ارکستراسیون رنگارنگ آن از چهار بوق تاکسی نیز استفاده کرده بود.

گرشوین در 1934 آفرینش طولانی ترین اثرش یعنی اپرای پورگی و بس را آغاز کرد، که در مورد زندگی سیاهپوستان فقیر در چارلز تن کارولینای جنوبی بود.این اثر در بوستون نیویورک در 1935 به مدت شانزده هفته اجرا شد و سپس طی سه ماه در شهرهای گوناگون به نمایش درآمد.

از آن پس این اپرا دیگر در زمان حیات گرشوین اجرا نشد اما پس از مرگ او بارها در سراسر جهان از جمله اپرای منروپولیتن نیویورک اجرا شده است.

گرشوین مردی ولخرج و ورزش دوست بود که در برابر جاذبه زنان اختیار از کف می داد. از شرکت در مهمانی لذت می برد و ممکن بود ساعت ها در یک مهمانی پیانو بنوازد.

گرشوین واپسین سال زندگی اش را در هالیوود گذراند جایی که چندین موسیقی فیلم ساخت و در اوقات فراغت به بازی تنیس با آرنولد شونبرگ می پرداخت. در بهار 1937 بود که گرفتار سرگیجه و در اجرای آثارش دچار کندی و خطا شد. روزی که از هوش رفت و او را به بیمارستان رساندند، آشکار شد که غده مغزی دارد. پزشکان توصیه کردند که توسط یکی از متخصصان مشهور مغز و اعصاب جراحی شود اما جراح سوار بر قایق تفریحی در در خلیج چساپیک تعطیلات خود را میگذراند. دوستان وی کاخ سفید را مطلع کردند و گارد ساحلی برای یافتن جراح فرستاده شد. پیش از آنکه جراح بتواند برای مداوای گرشوین به سوی کالیفرنیا پرواز کند، پزشکان ناگزیر به یک جراحی اضطراری شدند. جراحی موفق نبود و گرشوین در سی و هشت سالگی درگذشت.

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”